Donderdag 30 juli 2015
Door: Klaas de Vries
Blijf op de hoogte en volg Zuid-Afrika
30 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Thohoyandou
Ditmaal begin ik aan het eind van de dag: zojuist samen met ons gastgezin de dag afgesloten. Dat bestaat uit Eric en Doris, hun zoon Rifarise en Granny Anna, de moeder van Eric. Zie de foto`s, helaas zonder Doris die vijf dagen per week werkt (water-management) en verblijft in Polokwane. Het is een fijn gezin. Eric is een man van midden 40, ouderling en werkt voor het ministerie van onderwijs waar hij beslissingen neemt over het toekennen van studiebeurzen aan studenten, tamelijk welgesteld en met een goede smaak: zijn witt Range Rover Evoqe zou in het Gooi niet misstaan. Eric organiseert onze uitstapjes op zaterdag. Rifa is 13 jaar, heel vrijmoedig en nieuwsgierig. Anna is werkelijk een schat van een vrouw, heel zorgzaam maar ook heel hulpvaardig: elke donderdag bezoekt ze het ziekenhuis in Thohoyandou om op de zalen bijbel te lezen en met zieken te praten om hen te bemoedigen .
Vanavond dus een dagafsluiting, dat doen we vaker. Nog even bij elkaar zitten, soms met koffie/thee, wat praten over de dag en dan bidden. Ook Rifa en Granny Anna bidden wel eens. Vanavond las Eric bemoedigende woorden uit 1 Kor. 15:58 (Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn).
Wat ik zo mooi vind in Zuid-Afrika is de openhartige en ongedwongen manier waarop ons broers en zussen het geloof in de Here ter sprake brengen. Ze vinden het bij voorbeeld heel gewoon om vlak voor we op de bouwplaats aan de slag gaan, eerst samen te bidden om Gods zegen en bescherming. Ook bij hun enthousiaste en warme manier van zingen gaat je hart open. Tijdens het zingen om 15:00 uur op de bouwplaats en het bijbel-verhaal staan ook jongeren van 13, 14 jaar gewoon te luisteren. Wat een mooie, vrijmoedige geloofsbeleving is dat!
En wat is Venda een mooi land! De oranje-roze lucht bij zonsondergang, de speciale rode kleur van de aarde, de mensen en hun levensritme dat (veel meer dan wij gewend zijn) aansluit bij zonsop- en –ondergang, hun (ogenschijnlijke) tevredenheid met weinig, de gemoedelijke verkeersregels (wie het eerst op een kruising aankomt, gaat voor): het is allemaal even fascinerend.
Wat ook opvalt is hoe Nelson Mandela hier ook na zijn dood overal aanwezig is en alom vereerd wordt.
Vandaag gingen we in twee groepen uiteen. Acht dames vertrokken met Joey als driver voor de tweede keer naar het kindertehuis Takalani. Pijnlijk dat deze kinderen – afgezien van de wezen - beter af lijken te zijn zonder hun vader en moeder. In het kinderhuis zijn ze veiliger en beter verzorgd dan thuis. We hebben spelletjes zoals Memory, Hallie Gallie, hoelahoeps en waterballonnen meegenomen. Als extra verrassing hadden we voor ieder van de zeventig kinderen een leuk shirt uitgezocht en gekocht. De kinderen waren daar heel blij mee. De spelletjes werden uitgelegd en gespeeld, iedereen was bezig de kinderen te vermaken en aandacht te geven.
Ondertussen hadden Ingrid en Jenny een gesprek met de directrice. Rosina gaf heel duidelijk aan wat zij als prioriteit zag voor het kinderhuis. Wij dachten dat de (drie!) in onze ogen versleten toiletten en douches dringend aan een opknapbeurt toe waren. Maar Rosina zag heel graag dat er een sportveld voor de tieners zou komen, waar ze kunnen voetballen, volleyballen, tennissen en basketballen en zo hun energie kwijt kunnen. Het stuk grond is er al. Dit lijkt een mooi project.
De directrice (tegen de 60 jaar) is overigens sinds twee weken weduwe. We hebben ons medeleven betuigd, waarop zij uitvoerig vertelde over het sterven van haar man. Ze vertelde erg blij en getroost te zijn door het feit dat ze de laatste dagen van zijn ziekbed samen met haar kinderen bij hem heeft doorgebracht. Dat is – vertelde ze- nogal ongebruikelijk in haar cultuur. Veel mensen sterven in eenzaamheid; wanneer de dokters niks meer kunnen doen, trekt de familie zich vaak ook terug. Rosina praat hier veel over in de hoop mensen op andere gedachten te brengen.
Aan het eind van de middag haalde Joey voor alle kinderen KNVB-fluitjes uit de tas. Met piepende oren van het fluitconcert bliezen we de aftocht.
De tien anderen gingen naar de bouwplaats. Vandaag was Tom aan het begin van de dag al misselijk en dat hield de hele ochtend aan. Hij ging wel mee, maar heeft vooral op een plekje in de schaduw gelegen, onder een provisorische tent. Vanavond voelde hij zich gelukkig alweer een stuk beter. Albert houdt als altijd de zieken goed in de gaten. Hij verzorgt ook blessures als rechtgeaarde daken annex hospik. Vandaag bleef de verbanddoos geloof ik dicht.
We hebben vooral hard gewerkt aan het volkruien met zand van de kerk en het egaliseren van de vloer - dat is nu grotendeels klaar; en verder aan het aanbrengen van fundering en een betonnen vloer van de twee toiletten. Heel veel cement mixen, zwaar werk, en Edwin heeft de vloer helemaal van beton voorzien, met daarin twee “poepgaten” boven de diepe kuil eronder. Echt een klusje voor Edwin.
Tegen 15:00 uur verzamelden zich weer veel kinderen. De werkers lieten hen nog een even wat stenen sjouwen. Daarna stonden ze netjes in de rij voor een slokje water uit de tuinslang.
Op de terugweg zijn we nog wezen kijken op de tuin van Adolf, die naast ouderling graag boer wil worden om door het verbouwen van groente en fruit in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij heeft alleen dringend behoefte aan de waterpomp om zijn land te kunnen besproeien…
Tenslotte: het was vandaag 32 graden en er stond een warme wind, reden voor een aantal van ons om anderen van verkoeling te voorzien, wat met voorzichtig besproeien begon, maar al snel volkomen uit de hand liep in een watergevecht waarbij volledige emmers water boven andermans hoofd werden geleegd. Ook verder hebben de kinderen deze dag weer fijn met elkaar gespeeld, zoals de foto’s wel laten zien…
Een allerhartelijkste knussel *) van Klaas
*) Knussel is een typisch Zuid-Afrikaanse uitdrukking voor ‘gezellige knuffel’
Vanavond dus een dagafsluiting, dat doen we vaker. Nog even bij elkaar zitten, soms met koffie/thee, wat praten over de dag en dan bidden. Ook Rifa en Granny Anna bidden wel eens. Vanavond las Eric bemoedigende woorden uit 1 Kor. 15:58 (Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn).
Wat ik zo mooi vind in Zuid-Afrika is de openhartige en ongedwongen manier waarop ons broers en zussen het geloof in de Here ter sprake brengen. Ze vinden het bij voorbeeld heel gewoon om vlak voor we op de bouwplaats aan de slag gaan, eerst samen te bidden om Gods zegen en bescherming. Ook bij hun enthousiaste en warme manier van zingen gaat je hart open. Tijdens het zingen om 15:00 uur op de bouwplaats en het bijbel-verhaal staan ook jongeren van 13, 14 jaar gewoon te luisteren. Wat een mooie, vrijmoedige geloofsbeleving is dat!
En wat is Venda een mooi land! De oranje-roze lucht bij zonsondergang, de speciale rode kleur van de aarde, de mensen en hun levensritme dat (veel meer dan wij gewend zijn) aansluit bij zonsop- en –ondergang, hun (ogenschijnlijke) tevredenheid met weinig, de gemoedelijke verkeersregels (wie het eerst op een kruising aankomt, gaat voor): het is allemaal even fascinerend.
Wat ook opvalt is hoe Nelson Mandela hier ook na zijn dood overal aanwezig is en alom vereerd wordt.
Vandaag gingen we in twee groepen uiteen. Acht dames vertrokken met Joey als driver voor de tweede keer naar het kindertehuis Takalani. Pijnlijk dat deze kinderen – afgezien van de wezen - beter af lijken te zijn zonder hun vader en moeder. In het kinderhuis zijn ze veiliger en beter verzorgd dan thuis. We hebben spelletjes zoals Memory, Hallie Gallie, hoelahoeps en waterballonnen meegenomen. Als extra verrassing hadden we voor ieder van de zeventig kinderen een leuk shirt uitgezocht en gekocht. De kinderen waren daar heel blij mee. De spelletjes werden uitgelegd en gespeeld, iedereen was bezig de kinderen te vermaken en aandacht te geven.
Ondertussen hadden Ingrid en Jenny een gesprek met de directrice. Rosina gaf heel duidelijk aan wat zij als prioriteit zag voor het kinderhuis. Wij dachten dat de (drie!) in onze ogen versleten toiletten en douches dringend aan een opknapbeurt toe waren. Maar Rosina zag heel graag dat er een sportveld voor de tieners zou komen, waar ze kunnen voetballen, volleyballen, tennissen en basketballen en zo hun energie kwijt kunnen. Het stuk grond is er al. Dit lijkt een mooi project.
De directrice (tegen de 60 jaar) is overigens sinds twee weken weduwe. We hebben ons medeleven betuigd, waarop zij uitvoerig vertelde over het sterven van haar man. Ze vertelde erg blij en getroost te zijn door het feit dat ze de laatste dagen van zijn ziekbed samen met haar kinderen bij hem heeft doorgebracht. Dat is – vertelde ze- nogal ongebruikelijk in haar cultuur. Veel mensen sterven in eenzaamheid; wanneer de dokters niks meer kunnen doen, trekt de familie zich vaak ook terug. Rosina praat hier veel over in de hoop mensen op andere gedachten te brengen.
Aan het eind van de middag haalde Joey voor alle kinderen KNVB-fluitjes uit de tas. Met piepende oren van het fluitconcert bliezen we de aftocht.
De tien anderen gingen naar de bouwplaats. Vandaag was Tom aan het begin van de dag al misselijk en dat hield de hele ochtend aan. Hij ging wel mee, maar heeft vooral op een plekje in de schaduw gelegen, onder een provisorische tent. Vanavond voelde hij zich gelukkig alweer een stuk beter. Albert houdt als altijd de zieken goed in de gaten. Hij verzorgt ook blessures als rechtgeaarde daken annex hospik. Vandaag bleef de verbanddoos geloof ik dicht.
We hebben vooral hard gewerkt aan het volkruien met zand van de kerk en het egaliseren van de vloer - dat is nu grotendeels klaar; en verder aan het aanbrengen van fundering en een betonnen vloer van de twee toiletten. Heel veel cement mixen, zwaar werk, en Edwin heeft de vloer helemaal van beton voorzien, met daarin twee “poepgaten” boven de diepe kuil eronder. Echt een klusje voor Edwin.
Tegen 15:00 uur verzamelden zich weer veel kinderen. De werkers lieten hen nog een even wat stenen sjouwen. Daarna stonden ze netjes in de rij voor een slokje water uit de tuinslang.
Op de terugweg zijn we nog wezen kijken op de tuin van Adolf, die naast ouderling graag boer wil worden om door het verbouwen van groente en fruit in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij heeft alleen dringend behoefte aan de waterpomp om zijn land te kunnen besproeien…
Tenslotte: het was vandaag 32 graden en er stond een warme wind, reden voor een aantal van ons om anderen van verkoeling te voorzien, wat met voorzichtig besproeien begon, maar al snel volkomen uit de hand liep in een watergevecht waarbij volledige emmers water boven andermans hoofd werden geleegd. Ook verder hebben de kinderen deze dag weer fijn met elkaar gespeeld, zoals de foto’s wel laten zien…
Een allerhartelijkste knussel *) van Klaas
*) Knussel is een typisch Zuid-Afrikaanse uitdrukking voor ‘gezellige knuffel’
-
10 Januari 2016 - 16:30
Jenny Buisman:
Goedemorgen....Klaas wat een mooi verslag. Kan er uit lezen dat je enorm geniet van alles wat er gebeurd. En op de foto zie ik het terug als je een bijbel verhaal verteld aan de kinderen. Laatste werkdag gehad, ook lastig om het nu los te houden en te vertrouwen dat het af gemaakt wordt. Nu voorbereiden op het afscheid en mooi week naar Krugerpark. Geniet allemaal nog even intens. Ook prachtige foto's en eentje in het bijzonder.. Lieve groeten en knuffels voor iedereen. Gr Jenny en Thomas -
10 Januari 2016 - 16:30
Joanne:
Hey mensen,
Leuk dat we jullie belevenissen zo kunnen volgen deze weken. Het harde werken maar ook de gezelligheid lees en zie je er echt in terug :-) Toffe tijd nog samen daar!
Groetjes, Joanne
(Ps. Reina: we verwachten wel een bijzonder Afrikaans soepje natuurlijk tijdens jullie volgende kookbeurt voor kring..!) -
10 Januari 2016 - 16:30
Ineke Van Werkhoven:
Wat een geweldig verslag ik waan me tussen jullie.
Prachtig die foto's met luisterende kinderen naar Klaas.
Heerlijk die momenten van ontspanning.
Ingrid voor dat watergevecht ben jij wel in he je doet tenminste lekker mee.
Tom ik dacht even dat je bij de indianen was, onder die wigwam.
En Nick hoe komt het toch dat als ik jou op de foto zie Wilbert voor me zie.
Zo vader zo zoon?
Ik wens jullie allen nog een fijne tijd en vakantieweek toe.
Ik vertrek morgen op de fiets naar Arnhem en ga vakantie houden.
Ingrid leuke foto met al die kinderen.Fijn dat er iets gedaan kan worden met het geld.
natuurlijk voor Ingrid de dikke kus xxxxx maar jullie verdienen die ook dus bij deze xxx -
10 Januari 2016 - 16:31
Miranda Renkema:
Lieve afrikagangers, wat een bijzondere dingen maken jullie mee... mooi wat je schrijft, Klaas, ook over die openhartige, vrijmoedige manier van geloof beleven en delen van onze broers en zussen daar..! Op vakantie kon ik jullie blog niet lezen op m'n telefoon (te slechte wifi), bert las soms stukjes voor (op Ipad kwam iets meer 'door' ;-)).. maar inmiddels thuis en helemaal bij-gelezen.. ik vind het heel bijzonder wat jullie als groep allemaal gedaan hebben: aan werk, aan ontmoetingen, aan onderling delen.. goede tijd nog samen en een hartelijke groet aan allemaal! -
10 Januari 2016 - 16:31
Suus Goedhart:
Wat een mooi verslag, Klaas! Heerlijk om hier de dag mee te beginnen... wat lijkt het me moeilijk om afscheid te moeten nemen van deze lieve mensen en al die lieve kinderen! Hoop dat er voldoende tissues in de koffers mee gegaan zijn! Mams schrijft jou te zien bij het watergevecht Ing, maar volgens mij ben jij dat helemaal niet... en is het Maaike als ik me niet vergis. Gaaf dat jullie de kinderen in het tehuis konden voorzien van een nieuw shirt... lijkt me fantastisch om al die blije koppies te zien maar het lijkt me ook zo moeilijk om dan weer weg te moeten gaan en hun daar achter te laten. Bij het idee alleen krijg ik al een brok in mijn keel! Wel gaaf dat jullie hun kunnen helpen door het geld wat is opgehaald met die goed geslaagde sponsorloop. Jij hebt mooie verhalen te vertellen op school na de vakantie Ingrid!
Nu is de tijd van afscheid nemen aangebroken... lijkt me niet makkelijk na de liefdevolle verzorging die jullie hebben gehad in de gastgezinnen! Succes en sterkte daarmee en dan op naar het krugerpark! Hopen dat jullie beloond worden met het zien van de big five! Wij gaan lekker weekend vieren. Zondag lekker een dag naar Zeeland om van de zon te genieten en familie op te zoeken. Je bent toch niet jaloers hé Ing. Afrika is echt wel bijzonderder dan Zeeland.
Liefs vanuit Hilversum van Suus en Fenne!! X
PS: het aftellen tot jullie terugkomst op Schiphol gaat bijna beginnen hoor!! -
10 Januari 2016 - 16:31
Sineke De Boer:
hallo nog even een mailtje uit duitsland. ik heb net het laatste verslag van cobi gekregen en natuurlijk gelijk gelezen. het is echt elke keer weer fijn en leuk omdat te lezen en ook met al die fotos erbij, dan krijg veel meer een idee hoe jullie het daar hebben. in elk geval veel plezier als jullie nog een paar dagen naar het krugerpark gaan en een goede thuisreis.
groetjes van sineke -
10 Januari 2016 - 16:32
Jolanda Portengen:
Weer een mooi verslag!!! Elke dag benieuwd wat jullie weer meegemaakt / gedaan hebben. de foto's zijn weer super, de foto dat jij staat te vertellen met al die kinderen om je heen , spreekt voor zich , Klaas.
He Tom , je bent pas ziek als je er ook koorts bij hebt he (ook als ik er niet bij ben (knipoog ) hoe gaat het met je? Voel je je al weer wat beter?
Ben benieuwd naar jullie verhalen van vandaag
Dikke kus voor Tom en knussel terug aan allemaal
Jolanda Portengen -
10 Januari 2016 - 16:32
Ineke Van Werkhoven:
Ja,Suus heeft denk ik gelijk.
Ingris jij was die dag niet op de bouwplaats maar naar het kindertehuis.
Maar ja achterkantjes kunnen verwarring brengen.
Maaike jij was het dus die zo lekker meedeed aan dat watergevecht,super hoor. -
10 Januari 2016 - 16:32
Jan Mons:
Heel herkenbaar dat verhaal dat kinderen hier beter verzorgd worden dan thuis. Toen wij er in 2012 waren zagen kinderen echt tegen het weekend op en waren ze blij als ze op maandag weer naar "school" mochten. Succes nog met jullie werk en DV volgend weekend wacht het Krugerpark en als jullie net zoveel geluk hebben als ondergetekende met de groep dan kun je werkelijk waar genieten. Doen jullie ook een avond/nacht safari? Dat was bij ons het hoogtepunt. Gods zegen. Jan -
10 Januari 2016 - 16:33
Nanda Terpstra:
Mooi verslag weer , Klaas. Wat maken jullie veel mee. Wij zijn ook blij dat alles goed is met jullie en er zo goed voor jullie wordt gezorgd! Geniet nog van het verblijf daar en veel knussels van ons! -
10 Januari 2016 - 16:33
Piet En Cobi Griffioen:
Bedankt weer voor het mooie verslag, jullie hebben zo heel wat indrukken op gedaan de afgelopen twee weken. Een prachtig gezicht Klaas jij zo met die kinderen, evangeliserend. Mooie foto ook van twee heel speciale mannen voor ons, om in te lijsten. Ja aan Albert hebben jullie een goede verpleger, dat is ook hard nodig met zo een expeditie. Jullie hebben veel werk afgeleverd daar, wat fijn te horen dat jullie voor het kindertehuis ook nog wat hebben kunnen doen. Nu een afscheid weekend dat zal niet mee vallen, sterkte weer met alles, Gods zegen. Groeten P.en C. -
10 Januari 2016 - 16:33
Kees En Evelien:
Zo, wij zijn weer terug van een avontuurtje Parijs en hebben de afgelopen 2 reisverslagen gelezen. Wat heerlijk toch, dat er in die van Joey een "tintje" Ureg zit. Je bent wel erg trots op die plaats he? Geef mij toch maar de "Gooische kak", is toch ook leuk Joey?
En wat een ervaring om in een universiteit in Afrika voetbal te kunnen kijken. Wat heerlijk dat daar wifi was, we zijn thuis blij met al die filmjes.
Maar wat lees ik van Klaas?...Joey met ACHT meiden weg? En dan alleen omdat hij chauffeur speelt? Dat is wel een hele gezellige dag geworden.
Maar nee, zonder gekheid. Wij zijn blij dat we Femke weer op de foto zien stralen. Na 3 dagen berichten van overgeven/uitdroging ben ik blij dat ze er weer bij kan zijn. En Tom: succes en beterschap!
Jullie hebben allemaal enorm veel werk verzet en heel veel mooi relaties opgebouwd. Zowel in de groep onderling als met de "afrikaantjes". Echt een tijd om nooit mer te vergeten. Jullie komen over een week thuis met heel veel verhalen en met nog meer mooie herinneringen, liefde en warmte die jullie daar gegeven is.
Dit nemen ze nooit meer van jullie af. En weet dat God ermee aan de slag gaat in jullie leven en ook in Afrika bij de "achterblijvers".
Heel veel sterkte met het afscheid nemen. Het zal moeilijk zijn, maar gaat met een gloeiend warm hart, gevuld met Gods liefde.
Heel veel plezier in het Kruger Park. Een enorme overschakeling, maar intens genieten daarvan!
Lieve groeten aan jullie allemaal. Maar natuurlijk vooral aan Fem, Floor en Joey. En ik moet het natuurlijk niet zeggen, maarre......ik mis jullie! KUS -
10 Januari 2016 - 16:34
Maartje Trommel:
Hee mooie mensen,
Wat een enorm werk hebben jullie verzet. En dan naast het zware werk nog steeds aan het lachen en genieten. Doen jullie goed:)
De laatste lootje, meestal het zwaarst. Maar dat kunnen jullie! Ik kijk uit naar volgende week hoor, dat moment op schiphol! Geniet van het krugerpark straks, het wilde leven en het luxe.
Dikke kus voor de zusjes:)
Liefs,
Maartje (&Martijn) -
10 Januari 2016 - 16:34
Dineke Luijer:
Sstttt, ze hebben nog een hele week!! Nog maar heerlijk genieten en hou de geuren en kleuren van Afrika vast! -
10 Januari 2016 - 16:34
Kees Vijlbrief:
hallo harde werkers, wat een fantastische verhalen lees ik weer, en wat gaan jullie hard met de werkzaamheden, jammer dat er wel eens wat over moet of instort, maar daarna wordt het ook weer snel opgepakt en hersteld, het zal voor jullie maar vooral ook voor de Venda's wel moeilijk worden om straks weer afscheid te moeten nemen. jullie zijn zo welkom geheten en worden naar mijn gevoel op handen gedragen.
wat ik ook lees en fijn vind is dat de mensen daar ook zo enthousiast zijn en net zo hard meewerken aan het tot stand komen van het gebouw. Edwin als ik zie hoe jij daar cement staat weg te werken voor de toiletgroep, dan ben ik blij dat ik niet mee ben gegaan, dat had mijn ruggetje niet vol gehouden. en Ingrid wat ben jij in je element tussen die schoolkinderen. heel veel plezier nog in het Krugerpark en de raampjes dichthouden. veel liefs van de Bokhorstjes en van mij, Reina en Janita, opa en oma lezen elke dag de blog en vinden jullie kanjers. ook alle anderen natuurlijk. liefs uit het frisse Hilversum -
10 Januari 2016 - 16:35
Monique Dorresteijn:
Nog even op de valreep, weer een geweldig verslag en mooie foto's. De foto waar Klaas op staat tussen de kinderen zegt zoveel, echt prachtig en ook het enthousiasme van iedereen. Hoop dat jullie werk verder wordt voortgezet en dat het gebouw binnen afzienbare tijd gebruikt kan worden. Tom beterschap en voor iedereen een hele fijne tijd in het Krugerpark. Ik ben al heel benieuwd naar de prachtige foto's, die jullie ongetwijfeld gaan maken en het daarbij behorende verslag, succes en veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
