Maandag 20 juli - Ongelofelijk!
Door: Edwin Zwart
Blijf op de hoogte en volg Zuid-Afrika
20 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Thohoyandou
ONGELOFELIJK! WAT EEN ENORME DAG! SUPER!
Maandag 20 Juli, de eerste werkdag. Al vroeg uit de veren want de bouwplaats ligt op een dik half uur rijden van ons (super) verblijf. De zon schijnt al volop en het is redelijk druk op de weg. Vandaag is het ook de eerste schooldag voor de kinderen. Om 07.00 ur beginnen die al dus je kan je voorstellen dat al heel vroeg er veel bedrijvigheid op de weg te vinden is. Leuk en mooi om te zien de schoolkinderen in uniformpje en veeal lopend langs de kant van de weg. Jette, Femke, Maaike, Louise, Albert, Nick en mijn persoontje springen vol goede moed in de gehuurde bus om naar het verzamelpunt te rijden waar wij al onze groepsactiviteiten houden.
Wat een verrassing: de tafel is niet gedekt? Nee, de gastvrouw heeft twee grote boxen klaar staan met daarin brood, beleg, fruit, drinken, en nog veel meer. Super. Snel inladen en met twee busje op naar de bouwplaats. De weg is vol hobbels en gaten en we worden flink door elkaar geschud. Als er iemand nog niet echt wakker is, dan nu zeker wel. De stemming is echt opperbest want vandaag gaan we beginnen aan het mooie project. Na enig oponthoud arriveren we op de plaats van bestemmming. We hebben nog niet gegeten, buikjes beginnen al een beetje te knorren dus.... aanvallen maar? Nee, nee, want in overleg met de aannemer is er een shovel gehuurd die het woeste terrein en de geulen voor de fundering zal graven. Was het eerst de bedoeling om dit met de hand te gaan doen, na het bezoek van afgelopen zaterdag kwamen we er al snel achter dat het graven zeker een week (misschien wel langer) in beslag zal nemen. Waarom moeten wij dan eerst opdraven? De plaatselijke gemeente is dankbaar en blij en willen graag met ons de bouw met gebed beginnen. Wat een mooi moment! Ds. Muhawi en onze dominee Klaas de Vries spreken het gebed uit. Dank aan de Heer voor zoveel zegeningen. Hierna schakelt de schovel de motor in en de eerste gleuf wordt gegraven: wauw, zelfs de machine heeft grote moeite om de keiharde grond los te krijgen. Vol ontzag staan we hier naar te kijken. Te bedenken dat we dit met de hand had moeten doen. Een goede beslssing geweest dus. Nu snel eerst even het ontbijt nuttigen want er staat een zwaar programma op ons te wachten. Er zijn grote stapels stenen gebracht en die liggen op zeker 50 meter van de bouwput. Hoe moeten die daarnu komen? Vele handen maken ligt werk dus maken we een ketting of ook wel genoemd een treintje. (zie foto) steen voor steen wordt aangeraakt en gaat door ieder zij handen. Werkhandschoenen hebben we meegenomen en dat is geen overbodige luxe. Al vrij snel zijn de eerste versleten en komen de eerste blaren. De temperatuur is ondertussen gestegen naar 24 graden onder een strakblauwe hemel. De roep om water en rust begint al na een uur. Duideijk dat we dit niet gewend zijn. Enkele van ons worden even bevangen door de hitte en worden liefdevol opgevangen en verzorgd. Gisteren al vermeld in onze eerste blog dat Femke T geblesseerd was (dank voor al de lieve reacties) maar die staat ook gewoon keihard te buffelen. Iedereen heeft zoveel energie gekregen dat we soms over onze eigen grenzen heengaan. Leermomentje voor ons allemaal. Na overleg besluiten we om elk half uur een drink- en rustpauze in te lassen en dat begint z'n vruchten af te werpen. Steeds beter begint de trein te lopen en de diesel begint warm te draaien. Na een uitgebreide lunch met heerlijke sandwiches gevuld met sla, tomaat, ei, kaas en vlees, koffie, thee en frisdrank beginnen we vol goede moed aan de middag. We besluiten om 15.00 uur te stoppen en terug te keren naar huis.
Op voorstel van één van de groepsleden is geopperd om ook een toilet te bouwen voor ons en de gemeenteleden: dit wordt met veel enthousiastme ontvangen. De shovel graaft een diep gat waar de toiletten moeten komen. Bernhard, ons contactpersoon hier, is razend enthousiast. Door de enorme inzet van de groep en het meedenken met de logistiek. Er komt weer een vrachtwagen aan met cement en 2000 rode stenen. De chauffeur wil dit gaan lossen bij de rest van de stenen op 50 meter afstand. Ho Ho, dat gaan we toch niet doen? De shovel wordt ingeschakeld om een pad te creëren zodat de vrachtwagen bij de bouwplaats kan komen. De stenen worden daar nu keurig afgeleverd en dat scheelt weer enorm veel werk. De shovel / graafmachine is klaar met het graven van de fundering en heeft nog tijd over om ons te helpen met het vervoer van de stenen naar de bouwplaats. Wauw: dit is kaassie! met man en macht vullen we de grijpbak van de shovel en wijzen de plek aan waar de stenen moeten worden gedropt. Dit gaat tijd schelen!!! We zijn zo in de flow dat er besloten wordt om de vertrektijd zo lang mogelijk uit te stellen. Af en aan rijdt hij heen en weer. In groepjes van 8 en sessies van twee blijven we doorgaan. Zo hebben we genoeg tijd om te herstellen en nieuwe krachten op te doen. Dit gaat lekkkkkeeeeeerrrrrrrr!!!!! De enorme stapels stenen verdwijnen als sneeuw voor de zon! Tegen 17.00 uur liggen er nog twee stapels stenen die naar de bouwput moeten worden gebracht maar het is genoeg geweest voor vandaag. Er is zo enorm veel werk verricht! Bernhard en Adolf, de twee leidinggevende van de bouw staan perplex. Dit hebben zo nog niet eerder mee gemaakt. Ook ds. Mulani is enorm onder de indruk. Wat een fantastische prestatie is hier neergezet vandaag. Bernhard, zeg maar de projectleider, moet de planning enorm bijstellen. Morgen (dinsdag) kan al begonnen worden met het leggen van de fundering (cement) en metselen van de funderingsstenen. Hij is enorm enthousiast. Adolf, zijn rechterhand geeft het volgende compliment: "de groep heeft de sokken uit de schoenen gelopen". Reina is hier wel het bewijs van: zie foto! Door de enorme inzet van de groep is ook de plaatselijke jeugd getriggerd: ze kwamen spontaan vragen of ze ook mee mochten helpen wat uiteraard met vreugde werd begroet. Mooi om mee te maken dat voor dat we vertrekken er gevraagd wordt om met elkaar de dag af te sluiten en de Here te danken voor zoveel zegeningen. Hier worden we stil van. Zo betrokken!
Na de terugreis over de grindwegen van Venda kwamen we in het donker weer terug bij ons verzamelpunt. Daar stond ons een heerlijke maaltijd te wachten met pasta, rijst, pastasaus, salade, en nog veel meer gerechten wat iedereen zich goed liet smaken. Na de maaltijd eerst de dag even evalueren met elkaar en daar hoort natuurlijk ook het lezen van de reacties op de blog bij. Dank jullie wel dat jullie zo met ons meeleven. De namen worden voorgelezen en dit wordt met gejuich begroet! (PS: willen jullie ook de achternaam vermelden s.v.p.) Er is veel dankbaarheid over deze dag. Het liefst wil ik alle groepsleden persoonlijk noemen in deze blog met wat ze allemaal gepresteerd hebben, maar dan wordt het echt te lang. We willen julie allemaal graag laten weten dat we het thuisfront missen, we van jullie houden en dat we reacties erg op prijs stellen. Maar .... we hebben het hier echt goed. Om even af te sluiten: op de terugweg in de auto naar ons gastgezin begonnen we spontaan te zingen: "zie je de zon, de sterren en de maan, onvoorstelbaar wonderlijk gedaan, Heer hoe heerlijk is uw naam!" Wat is het prachtig om dit allemaal mee te maken. Dank U Heer!
Hartelijke groet, namens de hele groep, Edwin
Maandag 20 Juli, de eerste werkdag. Al vroeg uit de veren want de bouwplaats ligt op een dik half uur rijden van ons (super) verblijf. De zon schijnt al volop en het is redelijk druk op de weg. Vandaag is het ook de eerste schooldag voor de kinderen. Om 07.00 ur beginnen die al dus je kan je voorstellen dat al heel vroeg er veel bedrijvigheid op de weg te vinden is. Leuk en mooi om te zien de schoolkinderen in uniformpje en veeal lopend langs de kant van de weg. Jette, Femke, Maaike, Louise, Albert, Nick en mijn persoontje springen vol goede moed in de gehuurde bus om naar het verzamelpunt te rijden waar wij al onze groepsactiviteiten houden.
Wat een verrassing: de tafel is niet gedekt? Nee, de gastvrouw heeft twee grote boxen klaar staan met daarin brood, beleg, fruit, drinken, en nog veel meer. Super. Snel inladen en met twee busje op naar de bouwplaats. De weg is vol hobbels en gaten en we worden flink door elkaar geschud. Als er iemand nog niet echt wakker is, dan nu zeker wel. De stemming is echt opperbest want vandaag gaan we beginnen aan het mooie project. Na enig oponthoud arriveren we op de plaats van bestemmming. We hebben nog niet gegeten, buikjes beginnen al een beetje te knorren dus.... aanvallen maar? Nee, nee, want in overleg met de aannemer is er een shovel gehuurd die het woeste terrein en de geulen voor de fundering zal graven. Was het eerst de bedoeling om dit met de hand te gaan doen, na het bezoek van afgelopen zaterdag kwamen we er al snel achter dat het graven zeker een week (misschien wel langer) in beslag zal nemen. Waarom moeten wij dan eerst opdraven? De plaatselijke gemeente is dankbaar en blij en willen graag met ons de bouw met gebed beginnen. Wat een mooi moment! Ds. Muhawi en onze dominee Klaas de Vries spreken het gebed uit. Dank aan de Heer voor zoveel zegeningen. Hierna schakelt de schovel de motor in en de eerste gleuf wordt gegraven: wauw, zelfs de machine heeft grote moeite om de keiharde grond los te krijgen. Vol ontzag staan we hier naar te kijken. Te bedenken dat we dit met de hand had moeten doen. Een goede beslssing geweest dus. Nu snel eerst even het ontbijt nuttigen want er staat een zwaar programma op ons te wachten. Er zijn grote stapels stenen gebracht en die liggen op zeker 50 meter van de bouwput. Hoe moeten die daarnu komen? Vele handen maken ligt werk dus maken we een ketting of ook wel genoemd een treintje. (zie foto) steen voor steen wordt aangeraakt en gaat door ieder zij handen. Werkhandschoenen hebben we meegenomen en dat is geen overbodige luxe. Al vrij snel zijn de eerste versleten en komen de eerste blaren. De temperatuur is ondertussen gestegen naar 24 graden onder een strakblauwe hemel. De roep om water en rust begint al na een uur. Duideijk dat we dit niet gewend zijn. Enkele van ons worden even bevangen door de hitte en worden liefdevol opgevangen en verzorgd. Gisteren al vermeld in onze eerste blog dat Femke T geblesseerd was (dank voor al de lieve reacties) maar die staat ook gewoon keihard te buffelen. Iedereen heeft zoveel energie gekregen dat we soms over onze eigen grenzen heengaan. Leermomentje voor ons allemaal. Na overleg besluiten we om elk half uur een drink- en rustpauze in te lassen en dat begint z'n vruchten af te werpen. Steeds beter begint de trein te lopen en de diesel begint warm te draaien. Na een uitgebreide lunch met heerlijke sandwiches gevuld met sla, tomaat, ei, kaas en vlees, koffie, thee en frisdrank beginnen we vol goede moed aan de middag. We besluiten om 15.00 uur te stoppen en terug te keren naar huis.
Op voorstel van één van de groepsleden is geopperd om ook een toilet te bouwen voor ons en de gemeenteleden: dit wordt met veel enthousiastme ontvangen. De shovel graaft een diep gat waar de toiletten moeten komen. Bernhard, ons contactpersoon hier, is razend enthousiast. Door de enorme inzet van de groep en het meedenken met de logistiek. Er komt weer een vrachtwagen aan met cement en 2000 rode stenen. De chauffeur wil dit gaan lossen bij de rest van de stenen op 50 meter afstand. Ho Ho, dat gaan we toch niet doen? De shovel wordt ingeschakeld om een pad te creëren zodat de vrachtwagen bij de bouwplaats kan komen. De stenen worden daar nu keurig afgeleverd en dat scheelt weer enorm veel werk. De shovel / graafmachine is klaar met het graven van de fundering en heeft nog tijd over om ons te helpen met het vervoer van de stenen naar de bouwplaats. Wauw: dit is kaassie! met man en macht vullen we de grijpbak van de shovel en wijzen de plek aan waar de stenen moeten worden gedropt. Dit gaat tijd schelen!!! We zijn zo in de flow dat er besloten wordt om de vertrektijd zo lang mogelijk uit te stellen. Af en aan rijdt hij heen en weer. In groepjes van 8 en sessies van twee blijven we doorgaan. Zo hebben we genoeg tijd om te herstellen en nieuwe krachten op te doen. Dit gaat lekkkkkeeeeeerrrrrrrr!!!!! De enorme stapels stenen verdwijnen als sneeuw voor de zon! Tegen 17.00 uur liggen er nog twee stapels stenen die naar de bouwput moeten worden gebracht maar het is genoeg geweest voor vandaag. Er is zo enorm veel werk verricht! Bernhard en Adolf, de twee leidinggevende van de bouw staan perplex. Dit hebben zo nog niet eerder mee gemaakt. Ook ds. Mulani is enorm onder de indruk. Wat een fantastische prestatie is hier neergezet vandaag. Bernhard, zeg maar de projectleider, moet de planning enorm bijstellen. Morgen (dinsdag) kan al begonnen worden met het leggen van de fundering (cement) en metselen van de funderingsstenen. Hij is enorm enthousiast. Adolf, zijn rechterhand geeft het volgende compliment: "de groep heeft de sokken uit de schoenen gelopen". Reina is hier wel het bewijs van: zie foto! Door de enorme inzet van de groep is ook de plaatselijke jeugd getriggerd: ze kwamen spontaan vragen of ze ook mee mochten helpen wat uiteraard met vreugde werd begroet. Mooi om mee te maken dat voor dat we vertrekken er gevraagd wordt om met elkaar de dag af te sluiten en de Here te danken voor zoveel zegeningen. Hier worden we stil van. Zo betrokken!
Na de terugreis over de grindwegen van Venda kwamen we in het donker weer terug bij ons verzamelpunt. Daar stond ons een heerlijke maaltijd te wachten met pasta, rijst, pastasaus, salade, en nog veel meer gerechten wat iedereen zich goed liet smaken. Na de maaltijd eerst de dag even evalueren met elkaar en daar hoort natuurlijk ook het lezen van de reacties op de blog bij. Dank jullie wel dat jullie zo met ons meeleven. De namen worden voorgelezen en dit wordt met gejuich begroet! (PS: willen jullie ook de achternaam vermelden s.v.p.) Er is veel dankbaarheid over deze dag. Het liefst wil ik alle groepsleden persoonlijk noemen in deze blog met wat ze allemaal gepresteerd hebben, maar dan wordt het echt te lang. We willen julie allemaal graag laten weten dat we het thuisfront missen, we van jullie houden en dat we reacties erg op prijs stellen. Maar .... we hebben het hier echt goed. Om even af te sluiten: op de terugweg in de auto naar ons gastgezin begonnen we spontaan te zingen: "zie je de zon, de sterren en de maan, onvoorstelbaar wonderlijk gedaan, Heer hoe heerlijk is uw naam!" Wat is het prachtig om dit allemaal mee te maken. Dank U Heer!
Hartelijke groet, namens de hele groep, Edwin
-
10 Januari 2016 - 14:11
Kirsten Vijlbrief:
Wat een mooi verhaal Edwin, ik was er háást zelf bij! Geweldig!
Jullie gaan letterlijk als een trein zeg! Wat een bijzondere mensen hebben jullie om je heen! Super! Geniet en werk niet té hard... -
10 Januari 2016 - 14:11
Anette Buisman:
Wat mooi om zo'n verslag te lezen, kippenvel. Ongelofelijk wat je met een groep kunt doen op een dag. Dank aan God die zoveel betrokkenheid en kracht geeft. Speciale groeten voor Albert en Matthijs. -
10 Januari 2016 - 14:12
Jolanda Portengen:
Wat gaaf om jullie verhaal te lezen en de foto's te zien. Wat een tempo. Kanjers ga door zo. -
10 Januari 2016 - 14:12
Rachel Van Der Pols:
Wauw wat een toppers zijn jullie!! Lieve mams, die schoenen!! Haha, kan je daar nog ergens nieuwe kopen? Edwin, bedankt voor de gedetailleerde blog, zo kunnen we met jullie mee genieten! Geweldig verhaal om te lezen, ga zo door lieve mensen!! Xx -
10 Januari 2016 - 14:12
Jenny Buisman:
Wauw wat een bikkels. En Edwin, je schrijft zo dat ik zelf gevoel had er bij te zijn...in gedachte elke dag. Super om te zien hoe jullie als groep hard bezig zijn en aan de foto's te zien erg gezellig. Eh..Reina, had je nog extra bij je...haha. Succes vandaag weer en tot horens. -
10 Januari 2016 - 14:12
Maria Grootveld:
Gaaf om jullie verhalen zo te lezen en een beetje mee te beleven. Succes! En een dikke knuffel voor Femke V.
Groetjes, Henri, Maria & Max -
10 Januari 2016 - 14:13
Nanda Terpstra:
Super! Wat veel gedaan de eerste dag! En nu metselen, dat is vast leuk om te doen. En tja, de schoenen en werkhandschoenen zijn hier blijkbaar niet op berekend…Succes verder en veel liefs, speciaal voor Lou en Huug! -
10 Januari 2016 - 14:13
Rutger En Mariko:
Geweldig te lezen, zo begint de dag heerlijk, goed blog met een kop koffie! SUPER heel veel suc6 maar toch ook vooral plezier daar!
hartelijke groet!
Rutger en Mariko Brouwer -
10 Januari 2016 - 14:14
Ditta Van Mulligen:
Wat een kanjers zijn jullie en wat een vliegende start!! Fijn om te lezen dat het zo goed gaat en dat jullie ook van anderen weer liefde en zorg mogen ervaren. Dat God jullie mag blijven zegenen en beschermen!
Ditta van Mulligen -
10 Januari 2016 - 14:14
Piet En Cobi Griffioen:
Hallo allemaal,wat een heerlijk verslag,of je er zelf bij bent. Fijn dat het zo kan,na drie weken kan dat allemaal niet naverteld worden.zo blijven we ook dichtbij jullie,wij denken aan jullie en in gebed ook.zie de zon zongen jullie die zon zien wij ook,,zo is God bij ons allemaal. -
10 Januari 2016 - 14:14
Thomas Buisman:
Mooie fotos.
Dan kan ik fijn meekijken
Maar ik mis jullie wel het is namelijk veel stiller
Gr thomas -
10 Januari 2016 - 14:14
Sil:
Wat een Kanjers zijn jullie!! Heel mooi verslag. Alle hulp kracht en liefde top!
Heel trots op jullie -
10 Januari 2016 - 14:15
Wilbert Van Der Klok:
Super de verhalen om te lezen. Leuk dat we er ook nu beeld bij hebben. Maak er vandaag weer een mooi dag van. Zie uit naar het nieuwe verslag en de fotos. -
10 Januari 2016 - 14:15
Maria Slot:
Wat een dag!! Wat zullen jullie heerlijk geslapen hebben..
Het lijkt me heel gaaf om dat mee te maken, mooi ook om te zien dat er daar zoveel gebeden en gedankt word..( kunnen wij wat van leren )
pa mooi geschreven. . Die vorige had u ook geschreven of niet? Ik hoorde u vertellen..
Oh en Sarina, zijn je nagels nog heel? ;-) wat een werk met al die stenen..
Liefs Niels Maria Judah Manoah en Yaël -
10 Januari 2016 - 14:15
Wim Walraven:
Bedankt voor de foto's en het met passie geschreven reisverslag.
We genieten met jullie mee.
God bless you -
10 Januari 2016 - 14:15
Nezia Zuidema:
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie verhaal. Tranen van "heimwee" (lees spijt dat ik niet meegegaan ben) maar vooral tranen van trots. Wat een mooi verslag, wat een mooi werk hebben jullie verricht en wat is Onze God Goed!
Succes met de rest van het bouwproject en blijf genieten van de mooie mensen die jullie daar ontmoeten!
God Bless!!! -
10 Januari 2016 - 14:16
Maria Slot:
Lieve allemaal,
wat een geweldig verhaal om te lezen. Wat kan mijn man toch goed schrijven hè? !
wat een prachtige dag om te bouwen met dat mooie weer.. smeren jullie je wel goed in?
Ik ben ontzettend trots op jullie allemaal.. vooral op Edwin en Sarina ;)
Ik weet zeker dat jullie prachtige weken krijgen. .
En niet worden hoor, want jullie komen niks tekort..
Hier gaat het goed met me.. ik word goed verwend door mn kinderen vrienden en kennissen.
Lieve groet van Jansje -
10 Januari 2016 - 14:16
Derk En Epie Slot:
Wat gaaf om via deze blog mee te mogen genieten!
Edwin je bent duidelijk je roeping misgelopen! Wat een leuk verslag van een lange dag hard werken.
Sarina; we hopen dat ze daar wel wattenschijfjes hebben en dat ze niet te duur zijn!!!!
Sturen we echt niet weer op!! (door schade en schande wijs geworden ;-)
Veel succes met jullie mooie klus! -
10 Januari 2016 - 14:17
Serena:
Heel erg leuk om te lezen allemaal! Ga zo door!! Ik denk aan jullie :) -
10 Januari 2016 - 14:17
Maartje Gabel:
Lieve Reina, Janita en alle anderen,
Wat geweldig om jullie belevenissen zo mee te kunnen maken!
Ik voel de zegeningen met jullie mee.
Heel veel succes verder.
Veel liefs en een dikke knuffel. -
10 Januari 2016 - 14:17
Annet Van Der Wal:
fantastisch wat jullie daar presteren, geniet ervan en een gezegende tijd! mooi zoals je schrijft Edwin het lijkt wel 25 jaar terug toen ik er zelf was!! -
10 Januari 2016 - 14:17
Ineke Van Werkhoven:
Wat een geweldig verhaal over jullie eerste werkdag.
Blijf er tegenaan gaan met elkaar,zodat de kerk er staat over 2 weken.Ingrid een dikke kus xxxmam -
10 Januari 2016 - 14:18
Amber Van Der Klok:
Wat een leuk verhaal. Echte flashback om dit te lezen. Geniet er nog van. Dikke kus voor nick. -
10 Januari 2016 - 14:18
Nelleke Van Dam:
Wat een prachtig verhaal en een mooie foto's! Leuk om een beeld te hebben waar jullie zijn en wat hebben jullie al een werk verzet, allemaal toppers!
En Maaike als jullie nog een keer naar een lokale supermarkt gaan, denk erom hè......karretje van rechts;) dikke kus xxx
Je mams -
10 Januari 2016 - 14:18
Evelien Kersten-Griffioen:
WAUW..stil...wat geweldig werk jullie doen, ik ben heel trots op Matthijs mijn neef en Albert mijn zwager, maar natuurlijk ook op de "onbekende" groep. Door de blog te lezen en door Zijn aanwezigheid voel ik me toch verbonden met jullie. Geniet, leer van deze grote ervaring! Succes allemaal. -
10 Januari 2016 - 14:19
Suus Goedhart:
Wat een heerlijk verhaal om, vanuit mijn luie stoel in de achtertuin, te lezen!! Wat een werk hebben jullie verricht op één dag, ongelofelijk!! Blijft leuk om jullie op deze manier te volgen... Qua verzorging mogen jullie ook niet klagen met heerlijke maaltijden die ik voorbij zie komen in het verhaal. Wat een verwennerij. De mensen daar zorgen goed voor jullie!!
Heel veel succes weer aankomende dagen en wij wachten in spanning af op de volgende blog. Ja en speciaal voor Ingrid weer een kusje van mij en Fenne. -
10 Januari 2016 - 14:19
Reiny Bruinius:
Wat een uitgebreid verslag! Heerlijk om te lezen! Ga zo door! Heel veel sterkte verder allemaal met deze grote klus. Hopelijk hebben jullie niet te veel spierpijn... -
10 Januari 2016 - 14:19
Kees En Evelien:
Beste Allemaal,
Mooi verhaal en een geweldige start van het project. Fijn om te lezen dat de krachten gebundeld worden op het project te doen slagen. Elke keer als we het verslag lezen gaan we weer even terug in de tijd toen D&M in een ander gebied werkzaam waren. Dit is iets om nooit meer te vergeten.
Bijzonder om te lezen hoe alles wordt verwezenlijkt.
Ik las in de voorgaande reacties dat er knuffels werden uitgedeeld. Nou, daar komt ie: Voor F&F&J een dikke knuffel en voor iedereen een dikke pluim. Je mag trots op jezelf zijn. Femmie let goed op jezelf he?
Tot slot opwekking 713:
Want als U het huis niet bouwt,
is mijn moeite tevergeefs.
Als U niet werkt door mij
blijft er niets dat waarde heeft.
Ik wil bouwen aan een huis
dat de vuurproef kan doorstaan;
iets dat blijvend is,
waarvan U zegt: Goed gedaan. -
10 Januari 2016 - 14:20
Saskia Van Der Klok:
Wil je om 8.00 je bed in stappen omdat je nachtdienst hebt, gaat de telefoon. Hey mam, met Nick. Zo ver weg, maar toch zo dichtbij. Zeker wanneer je het reisverslag leest. Uit ervaring weet ik hoe hard de rode afrikaanse grond us bezaaid met keien. Er prettig dat dan het grove werk door een shovel wordt gedaan. Leuk om te lezen dat zelfs de plaatselijke jeugd komt helpen. Net als de goede verzorging die jullie krijgen van de "mamma's".
De Here zegenen jullie -
10 Januari 2016 - 14:20
Renee Carlier:
wauw! Wat ontzettend gaaf zeg!! Leuk dat het zo uitgebreid verteld wordt op de blog.
Nog heel veel succes en plezier! -
10 Januari 2016 - 14:20
Monique Dorresteijn:
Wat 'n pracht verhaal en wat een mooie start van het project. Leuke foto's, zo krijg je goed een beeld van wat het allemaal inhoudt. Mega grote bakstenen trouwens. Ik hoop dat Reina nog een paar extra schoenen heeft.
Succes morgen en Gods' zegen -
10 Januari 2016 - 14:21
H. Bokhorst:
(O) pa Hil Bokhorst. Reina, ik zal overwegen om voor jouw een
paar nieuwe schoenen te kopen. Wij zijn erg blij met jullie goede
berichtgeving. Een hartelijke groet van Oma en Opa. -
10 Januari 2016 - 14:21
Albert Goedhart:
Goeroe's,
Wat een feestje om jullie verhalen te lezen en de foto's te zien zeg!!! Zo mooi, zo bijzonder, zo waardevol... Maar jullie moeten het mij toch eens uitleggen, hoe zit het met de mieliepap? Is de lokale cuisine vervangen door een lekker broodje gezond?!?
Enjoy!!
Albert -
10 Januari 2016 - 14:21
Dick Goedhart:
Nou Edwin,
Ik zie in jou een nieuwe buitenland verslaggever voor de NOS ontpoppen! Goed verhaal.
Bless! -
10 Januari 2016 - 14:22
Arend Jan En Jacqueline:
"Heer wat een voorrecht om in liefde te gaan.
Schouder aan schouder in Uw wijngaard te staan."
Opwekking 249 maken jullie in de praktijk waar. Prachtig.
Gods zegen gewenst vanuit Portugal
Arend Jan en Jacqueline -
10 Januari 2016 - 14:22
Kees En Ans Wijnands:
Kees en Ans Wijnands'
Wat geweldig om dit verslag te lezen, Kees is als bouwvakker al met pensioen ,maar als je dit leest kriebelt er toch wel wat,
Maar geweldig hoe practisch jullie zijn in de uitvoering om eeen shovel in te zetten omde stenen te verplaatsen!! Complimenten en groet van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
