Woensdag 5 augustus 2015
Door: Sarina Zwart
Blijf op de hoogte en volg Zuid-Afrika
05 Augustus 2015 | Zuid-Afrika, Hoedspruit
Woensdagochtend: ons eerst, echte, Europees ontbijt in de - door Duitse beheerde - Kubu Lodge. Geen knapperige sla, sappige tomaat en plastic kaas meer, maar romige yoghurt, vers fruit, crunchy cornflakes, scrambled eggs, toast, roomboter en Zwisterse kaas. Mjammmie...was dat even genieten voor iedereen. Sommigen onder ons zijn zelfs vier keer heen en weer gelopen voor dit overheerlijke buffet (ik zal geen namen noemen, maar het begint met een F en eindigt op 'emke T.'. :)
Onze buikjes gevuld en wel vertrokken wij naar Mohololo...of was het Mohoholo...of Molohoholo of zoiets. Die Afrikanen maken het ons bleekscheetjes ook niet te makkelijk. Doet er eigenlijk ook niet toe. Het ging om een rehabilitatie/ opvang centrum voor gewonde WILDE dieren. Hier hebben wij een zeer educatieve ochtend doorgebracht. Veel gehoord over hoe wij mensen het wild bedreigen met onze egoïstische manier van leven, omdat wij alle ruimte op eisen, maar ook hoe we het wild kunnen beschermen. Daarna een rondleiding door de opvang onder begeleiding van de, volgens Femke T. en Louise, toch wel erg leuke gids (zie foto). "Zijn accent klinkt zo lekker. Zou hij Australisch of Zuid-Afrikaans zijn?".
De tour begon met het aaien van, ja het is echt waar, een jachtluipaard!!!! We konden het bijna niet geloven. Wat gaaf en spannend was dat. Het menig "WAJOOO" en "dit is echt echt zzzziek" vlogen om onze oren, waarbij iedereen met grote ogen stond toe te kijken. Iedereen op het fotootje, want het aanraken van zo'n prachtig, grote kat moet worden vastgelegd (zie foto's).
Hierop volgend naar het verblijf van de honingdas. Stoffel was zijn naam. Volgens onze lekkere, in onze oren Australische, gids een zeer intelligent en ondeugend beestje. De verzorgers hebben vijf keer het verblijf moeten aanpassen, omdat dit beestje op alle mogelijke manieren weet te ontsnappen en het leeuwen verblijf in kruipt om de koning van de Jungle de stuipen op het lijf te jagen. Nu hangt er om het hele verblijf een schokdraad, maar de verzorgers wachten op de dag dat Stoffel ook deze weet te omzeilen. Stoffel verdwijnt weer onder de grond. Tijd om naar het vogel verblijf te wandelen.
Hier kan ik mijn geluk niet op met mijn liefde voor mooie vogels, geërfd van mijn oma Zwart. Deze vogels kunnen niet meer terug de natuur in, omdat ze permanent zijn beschadigd (lees: verbrijzelde vleugels door olifanten die bomen met nesten omver wandelen en elektriciteitsdraden waar de vogels tegenaan vliegen). Hier in het verblijf worden ze verzorgd, getraind en gebruikt voor educatie over de bescherming van deze diersoorten. De eerste vogel in de reeks was de Zuidelijke Hoornraaf. Deze grote vogel met prachtige wimpers, waar menig vrouw jaloers op zou zijn, maakte de dames uit de groep het hof door ze een takje aan te bieden. De heren uit de groep werden eerder dorstig van deze vogel door het aantrekkelijke geluid...klinkt als het fluiten op een flesje bier...de Bier Vogel dus, doopte Nick hem. De volgende vogels in de reeks waren de adelaren en aasgieren. "I need three ladies en gentleman, who want to assist me" zei onze gids. Floor, Femke T., Joey, Nick, Matthijs en ik sprongen zonder aarzelen naar voren onder de woorden "shotgun!". Voor de mensen die niet weten waar dit op slaat...dit is een manier van de "jeugd van tegenwoordig" om de eerste plek te claimen. Ons Nederlanders zijn daar zeer gehaaid in. Floor deed de aftrap en ging als eerste, de heldin! Femke kreeg er een in haar nek in plaats van op haar arm en Matthijs werd, tot zijn teleurstelling, overvallen door de kleinste gier van het stel. Vandaag wel weer even genoeg vogels gespot. Op naar de grotere beesten.
Hier mochten wij helaas niet het verblijf in, ook al verkondigd onze gids dat ze echt heel tam zijn....Eerst de praatgrage Hyena's, bedelende Afrikaanse Wilde honden, poezelige Luipaarden en als laatste Alex (Madagascar) de leeuw die voor ons een sprongetje deed.
Pffjoei, wat was het inmiddels al warm. Tijd om terug te gaan naar de lodge voor een lunch.
Papa, Edwin, was bij de lodge gebleven, want die wilde liever wat uitrusten en genieten van de zon. Heel begrijpelijk want de, toch al ietwat oude, man heeft al heel wat kilometers achter het stuur gezeten.
Bij aankomst in de lodge zat hij heerlijk relaxed in een luierstoel aan het zwembad. De groep besloot hem te vergezellen en nogmaals en duik te wagen in het frisse water. Klaas heeft de stoere uitgehangen en maakte als eerste een bommetje in het water (zie foto). "Lekker bezig Klaas" riep de jongelui, maar Jenny was iets minder blij "gekke man, pas op voor je hart!".
Na de lunch, buiten, een korte Bijbelstudie over Simon Petrus en het liefhebben van Jezus. De vragen "heb jij Jezus echt lief?" en "vind je het makkelijker de opdrachten van Jezus uit te voeren of hem lief te hebben" zijn besproken. Toch wel bijzonder, dat we zulke vragen onderling mogen bespreken en er zulke intieme gesprekken op gang komen. We hebben een heel fijne groep en er hangt een veilige sfeer.
Na wat ontspanning was het tijd voor de namiddag/ avond safari in een nabij gelegen Game Park: Kapalama. Aangezien we dinsdag tijdens de dag-safari niet zo erg veel, van dichtbij, gezien hadden in het Krugerpark lag de verwachting hoog. We wilden de hoop niet opgeven! Voor vertrek (zie foto: ik kan inmiddels ook aardig links rijden) hebben wij gebeden voor het zien van een leeuw of iets anders moois/ speciaals. En raad eens?! Onze gebeden zijn verhoord. En hoe! Na het zien van wat impala's, wilde-beesten, giraffen en wat zebra's zagen we familie Nijlpaard het water inlopen en heeft de andere jeep-groep een witte neushoorn gezien! Deze neushoorn wordt maar weinig gespot en is erg bijzonder. Ons jeep-groepje heeft onderweg, in de schemering, een Afrikaanse civet-kat gezien, ook zeldzaam. Maar wat toch wel de kers op de taart van deze avond was, zijn de leeuwen!!!! In het pikken donker stond de ranger plots vol op zijn rem. Ik keek in eerste instantie nog verbaasd en vol spannig vooruit - wat is er aan de hand - maar toen ik naast mij keek zag ik twee grote leeuwinnen liggen. Wajoooo....de LEEUWEN! "be quiet now guys" instrueerde de ranger ons. Iedereen was doodstil. Iets wat nog geen enkele keer is voorgekomen in deze diverse groep. Een stukje verderop lagen de twee welpjes en uiteindelijk kwam ook de papa leeuw ons tegemoet lopen. Jenny vond het wat te spannend worden toen de koning van de jungle langs liep en keek vlug de andere kant op met de woorden "ik durf dat beest niet aan te kijken hoor", waarna ik vlug over haar heen hing, omdat ik dit dier wel van zo dichtbij mogelijk wilde bewonderen. Ik denk dat als we onze handen hadden uitgestoken we ze konden aanraken, maar de vraag is of we dan onze handen nog zouden hebben. Hugo gaf vanuit de andere jeep zelfs toe dat hij er emotioneel van werd. Echt wonderlijk zulke grote, mooie dieren. Vol van de adrenaline reden we verder. Zouden we de luipaard ook nog kunnen spotten? Dat is helaas niet gebeurd, maar we hebben er iets heel zeldzaams voor terug gekregen. Via de radio kwam er binnen dat er steppenschubdier gezien was. Dit dier is zeer, zeer zeldzaam en ook erg moeilijk te spotten. Het zijn kleine nachtdieren en met het uitsterven bedreigd. Alle eer gaat naar de ranger van de andere groep. Tijdens het rijden stond hij plots vol op zijn rem, sprong de jeep uit en rende de bosjes in. De hele groep zat vol verbazing te kijken "wat gaat die gek nou weer doen?". Vol enthousiasme kwam hij vervolgens de bosjes uitgerend met een doek en daarin het soort gordeldier. De groep keek enigzins teleurgesteld naar het beestje en kon niet begrijpen waarom die man nou zo enthousiast was om dat gekke, vreemd uitziende beest. Pas na uitleg begrepen wij allemaal dat het echt erg bijzonder was en wij veel geluk hebben gehad. De eigenaresse uit de lodge was ook zeer jaloers. In de 25 jaar dat zij hier woont heeft zij pas één keer een steppenschubdier gezien. Echt zzziek, zouden Floor, Femke T. en Tom zeggen. Na het schubbendier hebben we niets meer gezien, maar wel genoten van de spannende rit door het donker over de smalle paatjes. Papa was vooral aan het genieten van de vlotte rijstijl van onze ranger. We zijn flink door elkaar geschud en hebben menig uitstekende tak moeten ontwijken.
Wat nog wel opgemerkt dient te worden is de lekke autoband van onze jeep. Tijdens het spotten van de nijlpaarden kwam onze ranger erachter dat de bochten op de smalle, hobbelige paatjes toch wel wat moeizaam gingen. "Sorry guys, we must change de wiel, so you should look around a bit and have a beer" was de boodschap. Bier? Bier? Zei hij nou bier? De jongens kregen spontaan een lach op hun gezicht. Dus, allemaal de jeep uit en onder het genot van een biertje van de zonsondergang en de dobberende nijlpaarden genieten. Uiteraard wel in de buurt van de jeeps en elkaar blijven, want er loopt hier ten slotte WILD rond. We hebben veel plezier gehad met weinig procent (zie foto's) - mochten de ouders zich hier nog zorgen over maken.
Eenmaal terug in de lodge stond ons een heerlijke "braai" te wachten in de warme avondlucht. Wat hebben wij het toch goed in deze lodge. Nogmaals dank aan Wim Walraven! Wim, je hebt het super voor ons geregeld!
Na het eten kort te route voor de volgende dag besproken (panorama route) en vervolgens op mijn kamer, gewapend met vier camera's, foto's uitzoeken voor deze blog. Ik hoop dat jullie blij worden van zoveel foto's. Kiezen is moeilijk, want het is allemaal prachtig.
Rond een uurtje of half twaalf, Janita lag al lekker naast mij te slapen, kwam Femke T. plots mijn kamer opgestormd. "Saar, Saar, ik ben net echt zzziek aangevallen door een beest. Heel groot met allemaal van die stekels". We zijn samen, met zaklampen en fotocamera, op het beest af gegaan. Ik wilde wel eens zien wat voor een dier dit was, die Femke de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Yes, een stekelvarken (zie foto). Kan ik ook weer afstrepen in mijn boekje met Zuid-Afrikaanse dieren.
Zo, dit was wel weer even genoeg spanning en adrenaline voor een dag. Tijd om te gaan slapen. Morgen weer fris en fruitig in de bus de panorama route volgen. Ben benieuwd wat we dan voor moois zullen zien en meemaken.
Liefs van Sarina en een dikke zoen voor mijn liefde Lennaert en veel knussels voor mijn familie!
Extra: weetjes en sterke verhalen
1. Het wildste beest van alle dieren hier is de Duitse Kubu lodge viervoeter: een kruising tussen een jackrussell en labrador. Het beestje, al negen jaar, sprong wild achter onze bal aan en beet, al zwemmend, met volle kracht de bal lek. Eenmaal uit het water heeft zij de bal aan vlarden gescheurd en moesten wij het de rest van de middag zonder bal doen. Ook de tweede, grotere bal is overleden aan dit geweld (zie foto).
2. Ik ben inmiddels gedoopt tot de vrouwelijke Freek in het Wild, vanwege mijn - in mijn ogen - prachtige safari outfit. Zo fanatiek als ik ben om alle mooie dieren hier kan ik nogal gefocust rondturen op zoek naar bijzondere diersoorten. En vanuit deze concentratie roep ik, tot irritatie van mijn groepsgenoten, regelmatig "ssssst, sssst nou, sssst, stil zijn! Je jaagt de dieren weg". 's Avonds werd ik tijdens het eten bespottelijk gemaakt voor dit toch wel goed bedoelde gedrag. Ach ja, men zegt wel eens "zelfspot is de beste die er is", dus deed ik gezellig mee.
3. Ook leuk om te delen: de spontane, ietwat naïeve, opmerkingen van Louise. Tijdens een tocht door het Krugerpark werd de jeep van Edwin, Klaas, Jenny en nog wat anderen overvallen door een reusachtige olifant (lees: hij liep vlak voor de auto langs). Waarop Louise in de jeep erachter roept "Wow, hebben jullie die olifant gezien?". Haha we hebben er erg om gelachen.
Ook gisteren bezorgde Louise ons een lachmomentje door haar reactie op een opmerking van Hugo. De rekening van de drankjes genuttigd in de lodge mogen op de kamers worden gezet. Bij vertrek kon dit worden afgerekend. "Ja, Louise we hebben net negen drankjes op jullie kamer gezet" waarop Louise reageert met "dat kan helemaal niet, want de deur zit op slot"! Hihi. Ik moet toegeven dat de formulering van Hugo te wensen over laat, maar de reactie van Louise was goud waard! Heerlijk zo'n gezellige groep.
Onze buikjes gevuld en wel vertrokken wij naar Mohololo...of was het Mohoholo...of Molohoholo of zoiets. Die Afrikanen maken het ons bleekscheetjes ook niet te makkelijk. Doet er eigenlijk ook niet toe. Het ging om een rehabilitatie/ opvang centrum voor gewonde WILDE dieren. Hier hebben wij een zeer educatieve ochtend doorgebracht. Veel gehoord over hoe wij mensen het wild bedreigen met onze egoïstische manier van leven, omdat wij alle ruimte op eisen, maar ook hoe we het wild kunnen beschermen. Daarna een rondleiding door de opvang onder begeleiding van de, volgens Femke T. en Louise, toch wel erg leuke gids (zie foto). "Zijn accent klinkt zo lekker. Zou hij Australisch of Zuid-Afrikaans zijn?".
De tour begon met het aaien van, ja het is echt waar, een jachtluipaard!!!! We konden het bijna niet geloven. Wat gaaf en spannend was dat. Het menig "WAJOOO" en "dit is echt echt zzzziek" vlogen om onze oren, waarbij iedereen met grote ogen stond toe te kijken. Iedereen op het fotootje, want het aanraken van zo'n prachtig, grote kat moet worden vastgelegd (zie foto's).
Hierop volgend naar het verblijf van de honingdas. Stoffel was zijn naam. Volgens onze lekkere, in onze oren Australische, gids een zeer intelligent en ondeugend beestje. De verzorgers hebben vijf keer het verblijf moeten aanpassen, omdat dit beestje op alle mogelijke manieren weet te ontsnappen en het leeuwen verblijf in kruipt om de koning van de Jungle de stuipen op het lijf te jagen. Nu hangt er om het hele verblijf een schokdraad, maar de verzorgers wachten op de dag dat Stoffel ook deze weet te omzeilen. Stoffel verdwijnt weer onder de grond. Tijd om naar het vogel verblijf te wandelen.
Hier kan ik mijn geluk niet op met mijn liefde voor mooie vogels, geërfd van mijn oma Zwart. Deze vogels kunnen niet meer terug de natuur in, omdat ze permanent zijn beschadigd (lees: verbrijzelde vleugels door olifanten die bomen met nesten omver wandelen en elektriciteitsdraden waar de vogels tegenaan vliegen). Hier in het verblijf worden ze verzorgd, getraind en gebruikt voor educatie over de bescherming van deze diersoorten. De eerste vogel in de reeks was de Zuidelijke Hoornraaf. Deze grote vogel met prachtige wimpers, waar menig vrouw jaloers op zou zijn, maakte de dames uit de groep het hof door ze een takje aan te bieden. De heren uit de groep werden eerder dorstig van deze vogel door het aantrekkelijke geluid...klinkt als het fluiten op een flesje bier...de Bier Vogel dus, doopte Nick hem. De volgende vogels in de reeks waren de adelaren en aasgieren. "I need three ladies en gentleman, who want to assist me" zei onze gids. Floor, Femke T., Joey, Nick, Matthijs en ik sprongen zonder aarzelen naar voren onder de woorden "shotgun!". Voor de mensen die niet weten waar dit op slaat...dit is een manier van de "jeugd van tegenwoordig" om de eerste plek te claimen. Ons Nederlanders zijn daar zeer gehaaid in. Floor deed de aftrap en ging als eerste, de heldin! Femke kreeg er een in haar nek in plaats van op haar arm en Matthijs werd, tot zijn teleurstelling, overvallen door de kleinste gier van het stel. Vandaag wel weer even genoeg vogels gespot. Op naar de grotere beesten.
Hier mochten wij helaas niet het verblijf in, ook al verkondigd onze gids dat ze echt heel tam zijn....Eerst de praatgrage Hyena's, bedelende Afrikaanse Wilde honden, poezelige Luipaarden en als laatste Alex (Madagascar) de leeuw die voor ons een sprongetje deed.
Pffjoei, wat was het inmiddels al warm. Tijd om terug te gaan naar de lodge voor een lunch.
Papa, Edwin, was bij de lodge gebleven, want die wilde liever wat uitrusten en genieten van de zon. Heel begrijpelijk want de, toch al ietwat oude, man heeft al heel wat kilometers achter het stuur gezeten.
Bij aankomst in de lodge zat hij heerlijk relaxed in een luierstoel aan het zwembad. De groep besloot hem te vergezellen en nogmaals en duik te wagen in het frisse water. Klaas heeft de stoere uitgehangen en maakte als eerste een bommetje in het water (zie foto). "Lekker bezig Klaas" riep de jongelui, maar Jenny was iets minder blij "gekke man, pas op voor je hart!".
Na de lunch, buiten, een korte Bijbelstudie over Simon Petrus en het liefhebben van Jezus. De vragen "heb jij Jezus echt lief?" en "vind je het makkelijker de opdrachten van Jezus uit te voeren of hem lief te hebben" zijn besproken. Toch wel bijzonder, dat we zulke vragen onderling mogen bespreken en er zulke intieme gesprekken op gang komen. We hebben een heel fijne groep en er hangt een veilige sfeer.
Na wat ontspanning was het tijd voor de namiddag/ avond safari in een nabij gelegen Game Park: Kapalama. Aangezien we dinsdag tijdens de dag-safari niet zo erg veel, van dichtbij, gezien hadden in het Krugerpark lag de verwachting hoog. We wilden de hoop niet opgeven! Voor vertrek (zie foto: ik kan inmiddels ook aardig links rijden) hebben wij gebeden voor het zien van een leeuw of iets anders moois/ speciaals. En raad eens?! Onze gebeden zijn verhoord. En hoe! Na het zien van wat impala's, wilde-beesten, giraffen en wat zebra's zagen we familie Nijlpaard het water inlopen en heeft de andere jeep-groep een witte neushoorn gezien! Deze neushoorn wordt maar weinig gespot en is erg bijzonder. Ons jeep-groepje heeft onderweg, in de schemering, een Afrikaanse civet-kat gezien, ook zeldzaam. Maar wat toch wel de kers op de taart van deze avond was, zijn de leeuwen!!!! In het pikken donker stond de ranger plots vol op zijn rem. Ik keek in eerste instantie nog verbaasd en vol spannig vooruit - wat is er aan de hand - maar toen ik naast mij keek zag ik twee grote leeuwinnen liggen. Wajoooo....de LEEUWEN! "be quiet now guys" instrueerde de ranger ons. Iedereen was doodstil. Iets wat nog geen enkele keer is voorgekomen in deze diverse groep. Een stukje verderop lagen de twee welpjes en uiteindelijk kwam ook de papa leeuw ons tegemoet lopen. Jenny vond het wat te spannend worden toen de koning van de jungle langs liep en keek vlug de andere kant op met de woorden "ik durf dat beest niet aan te kijken hoor", waarna ik vlug over haar heen hing, omdat ik dit dier wel van zo dichtbij mogelijk wilde bewonderen. Ik denk dat als we onze handen hadden uitgestoken we ze konden aanraken, maar de vraag is of we dan onze handen nog zouden hebben. Hugo gaf vanuit de andere jeep zelfs toe dat hij er emotioneel van werd. Echt wonderlijk zulke grote, mooie dieren. Vol van de adrenaline reden we verder. Zouden we de luipaard ook nog kunnen spotten? Dat is helaas niet gebeurd, maar we hebben er iets heel zeldzaams voor terug gekregen. Via de radio kwam er binnen dat er steppenschubdier gezien was. Dit dier is zeer, zeer zeldzaam en ook erg moeilijk te spotten. Het zijn kleine nachtdieren en met het uitsterven bedreigd. Alle eer gaat naar de ranger van de andere groep. Tijdens het rijden stond hij plots vol op zijn rem, sprong de jeep uit en rende de bosjes in. De hele groep zat vol verbazing te kijken "wat gaat die gek nou weer doen?". Vol enthousiasme kwam hij vervolgens de bosjes uitgerend met een doek en daarin het soort gordeldier. De groep keek enigzins teleurgesteld naar het beestje en kon niet begrijpen waarom die man nou zo enthousiast was om dat gekke, vreemd uitziende beest. Pas na uitleg begrepen wij allemaal dat het echt erg bijzonder was en wij veel geluk hebben gehad. De eigenaresse uit de lodge was ook zeer jaloers. In de 25 jaar dat zij hier woont heeft zij pas één keer een steppenschubdier gezien. Echt zzziek, zouden Floor, Femke T. en Tom zeggen. Na het schubbendier hebben we niets meer gezien, maar wel genoten van de spannende rit door het donker over de smalle paatjes. Papa was vooral aan het genieten van de vlotte rijstijl van onze ranger. We zijn flink door elkaar geschud en hebben menig uitstekende tak moeten ontwijken.
Wat nog wel opgemerkt dient te worden is de lekke autoband van onze jeep. Tijdens het spotten van de nijlpaarden kwam onze ranger erachter dat de bochten op de smalle, hobbelige paatjes toch wel wat moeizaam gingen. "Sorry guys, we must change de wiel, so you should look around a bit and have a beer" was de boodschap. Bier? Bier? Zei hij nou bier? De jongens kregen spontaan een lach op hun gezicht. Dus, allemaal de jeep uit en onder het genot van een biertje van de zonsondergang en de dobberende nijlpaarden genieten. Uiteraard wel in de buurt van de jeeps en elkaar blijven, want er loopt hier ten slotte WILD rond. We hebben veel plezier gehad met weinig procent (zie foto's) - mochten de ouders zich hier nog zorgen over maken.
Eenmaal terug in de lodge stond ons een heerlijke "braai" te wachten in de warme avondlucht. Wat hebben wij het toch goed in deze lodge. Nogmaals dank aan Wim Walraven! Wim, je hebt het super voor ons geregeld!
Na het eten kort te route voor de volgende dag besproken (panorama route) en vervolgens op mijn kamer, gewapend met vier camera's, foto's uitzoeken voor deze blog. Ik hoop dat jullie blij worden van zoveel foto's. Kiezen is moeilijk, want het is allemaal prachtig.
Rond een uurtje of half twaalf, Janita lag al lekker naast mij te slapen, kwam Femke T. plots mijn kamer opgestormd. "Saar, Saar, ik ben net echt zzziek aangevallen door een beest. Heel groot met allemaal van die stekels". We zijn samen, met zaklampen en fotocamera, op het beest af gegaan. Ik wilde wel eens zien wat voor een dier dit was, die Femke de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Yes, een stekelvarken (zie foto). Kan ik ook weer afstrepen in mijn boekje met Zuid-Afrikaanse dieren.
Zo, dit was wel weer even genoeg spanning en adrenaline voor een dag. Tijd om te gaan slapen. Morgen weer fris en fruitig in de bus de panorama route volgen. Ben benieuwd wat we dan voor moois zullen zien en meemaken.
Liefs van Sarina en een dikke zoen voor mijn liefde Lennaert en veel knussels voor mijn familie!
Extra: weetjes en sterke verhalen
1. Het wildste beest van alle dieren hier is de Duitse Kubu lodge viervoeter: een kruising tussen een jackrussell en labrador. Het beestje, al negen jaar, sprong wild achter onze bal aan en beet, al zwemmend, met volle kracht de bal lek. Eenmaal uit het water heeft zij de bal aan vlarden gescheurd en moesten wij het de rest van de middag zonder bal doen. Ook de tweede, grotere bal is overleden aan dit geweld (zie foto).
2. Ik ben inmiddels gedoopt tot de vrouwelijke Freek in het Wild, vanwege mijn - in mijn ogen - prachtige safari outfit. Zo fanatiek als ik ben om alle mooie dieren hier kan ik nogal gefocust rondturen op zoek naar bijzondere diersoorten. En vanuit deze concentratie roep ik, tot irritatie van mijn groepsgenoten, regelmatig "ssssst, sssst nou, sssst, stil zijn! Je jaagt de dieren weg". 's Avonds werd ik tijdens het eten bespottelijk gemaakt voor dit toch wel goed bedoelde gedrag. Ach ja, men zegt wel eens "zelfspot is de beste die er is", dus deed ik gezellig mee.
3. Ook leuk om te delen: de spontane, ietwat naïeve, opmerkingen van Louise. Tijdens een tocht door het Krugerpark werd de jeep van Edwin, Klaas, Jenny en nog wat anderen overvallen door een reusachtige olifant (lees: hij liep vlak voor de auto langs). Waarop Louise in de jeep erachter roept "Wow, hebben jullie die olifant gezien?". Haha we hebben er erg om gelachen.
Ook gisteren bezorgde Louise ons een lachmomentje door haar reactie op een opmerking van Hugo. De rekening van de drankjes genuttigd in de lodge mogen op de kamers worden gezet. Bij vertrek kon dit worden afgerekend. "Ja, Louise we hebben net negen drankjes op jullie kamer gezet" waarop Louise reageert met "dat kan helemaal niet, want de deur zit op slot"! Hihi. Ik moet toegeven dat de formulering van Hugo te wensen over laat, maar de reactie van Louise was goud waard! Heerlijk zo'n gezellige groep.
-
12 November 2015 - 12:53
Simone Terpstra:
Haha Louise wat heerlijk typisch jij weer!
Heel veel plezier daar nog en alvast een goede terugreis allemaal! Liefs! -
12 November 2015 - 12:53
Jansje Zwart:
Wat een prachtig verhaal. Om het allemaal in het echt te zien.geweldig. -
12 November 2015 - 12:53
Suzanne Terpstra:
Haha superleuk! Veel plezier nog!
En inderdaad geweldige uitspraken van Lou! :) -
12 November 2015 - 12:54
Amber Van Der Klok:
6 augustus 2015
Wat een geweldig verhaal. En geweldige foto's. Super mooi. Geniet nog van de laatste dah met elkaar. Goede reis.
Groeten uit een zonnig zeeland. -
12 November 2015 - 12:54
Nanda Terpstra:
6 augustus 2015
Leuk verslag Sarina! Geniet met elkaar nog een dag van het mooie land! Liefs!
-
12 November 2015 - 12:54
Wilbert Van Der Klok:
6 augustus 2015
Wat een super verslag en wat een mooie foto's hebben jullie gemaakt zeker die klaas die een bommetje maakt. -
12 November 2015 - 12:55
Saskia Vd Klok:
6 augustus 2015
Super mooi verslag met fantastische foto's. Wat zullen jullie genoten hebben zeg. He Nick waar heb je die hond nou weer vandaan getoverd? Fijn om tijdens het ontbijt eens geen plastic kaas te hoeven eten. Nog even en jullie kunnen weer genieten van echte hollandse kaas. Geniet nog even van de laatste dag
saskua vd klok -
12 November 2015 - 12:55
Barry :
6 augustus 2015
Prachtverhaal Sarina! -
12 November 2015 - 12:56
Piet En Cobi Griffioen :
6 augustus 2015
Wat een geweldig mooi verslag Sarina dank je wel, en al die foto`s dat was weer genieten, jullie zijn nu aan de laatste dag en toer bezig, en dan opmaken voor de terug reis morgen. Een heel goede reis en Klaas en Jenny jullie blijven nog even een weekje langer daar, geniet er nog van en dan allemaal weer een goede reis we bidden voor een veilige thuis komst, kijken er naar uit jullie weer te zien, Albert en Matthijs vooral, groeten P. en C. -
12 November 2015 - 12:56
Suus Goedhart:
6 augustus 2015
Mijn geduld werd op de proef gesteld vandaag... ik had vanochtend niks te lezen maar na dit lange, uitgebreide verslag ben ik weer helemaal bij! Heerlijk geschreven en leuk veel foto's erbij.
Niet voor te stellen wat jullie allemaal meemaken daar in het Afrikaanse land! Ongelofelijk en kan me voorstellen dat je dan geëmotioneerd raakt bij het zien van al die mooie, toch wel veelal gevaarlijke, dieren! Ik had het in mijn broek gedaan als ik in zo'n jeep had moeten zitten... doodeng! Ben zo benieuwd naar jouw foto's Ing. Hoeveel avonden hebben we daar voor nodig?!?
Morgen staat voor jullie de terugreis naar NL op de planning! Dan zit het avontuur erop... zo lang naar toegeleefd en naar uitgekeken! Geniet van de laatste uren in het Zuid Afrikaanse land... wij tellen af naar zaterdag! Jullie worden met schitterend Hollands zomerweer welkom geheten!
Liefs, Suus & Fenne -
12 November 2015 - 12:56
Joanne Landman:
6 augustus 2015
Waaauuww super gaaf al die beesten! Heerlijk verhaal Sarina! ;) -
12 November 2015 - 12:56
Jolanda Portengen:
6 augustus 2015
Wat een heerlijk lang verslag! Ik ben jaloers op jullie . Prachtig die foto's en dan ook een luipaard mogen aaien, helemaal top!
Geniet er maar van.
Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen , filmpjes en foto's
X Jolanda en Willem -
12 November 2015 - 12:57
Monique Dorresteijn:
6 augustus 2015
Supergaaf allemaal, om van te watertanden. Prachtverhaal weer. Morgen helaas weer terug, jullie zullen er nog lang aan denken, aan dit mooie avontuur. -
12 November 2015 - 12:57
Rita:
6 augustus 2015
Lieve Saar,
Je hebt een heel leuk verslag geschreven met prachtige foto's.
Wat hebben jullie de afgelopen weken veel meegemaakt, met plezier heb ik de verslagen gelezen. Geniet nog van de laatste uurtjes.
Allemaal een goede reis terug.
Groetjes Rita -
12 November 2015 - 12:57
Kees En Evelien:
6 augustus 2015
Wauw, wát een schitterend verhaal en ontzettend mooie en leuke foto's. Wat maken jullie mooie dingen mee. En door alle verhalen heen proeven we de hechte sfeer die in de groep heerst. Tel alle zegeningen en dank God voor deze 3 weken! Hij is zeker met jullie meegegaan!
Nog 1 dag te gaan en dan zullen jullie weer in het vliegtuig stappen.
Jullie zullen wel moeten afkicken als je weer terugkomt in jullie "normale" gezinnen.
Maar wij kijken uit naar zaterdag.
Een hele goede reis en kom allemaal veilig op Nederlandse grond.
Klaas en Jenny,een hele rustige week gewenst.
Dikke kussen voor Femke( je hoeft niet thuis te komen met een Afrikaan), Floor ( je keek wat angstig bij de aasgier) en Joey ( wat zullen je ouders trots op je zijn?!). -
12 November 2015 - 12:58
Jenny Buisman:
6 augustus 2015
Geweldig geschreven Sarina en super mooie foto's. En je outfit staat je echt geweldig..powerwomen. Mooi om te zien de gezelligheid die heerst in de groep en ook iets meer uitgerust. Goed eten doet ook wonderen. Geniet intens van de laatste dag en alvast een goede terugreis. We staan zaterdag allemaal paraat om jullie welkom thuis te heten. Veel liefs Jenny en Thomas. -
12 November 2015 - 12:58
Jenny Buisman:
6 augustus 2015
Speciaal voor Klaas en Jenny. Wij wensen jullie nog een mooie week toe volgende week. Even bijkomen van alle pubergeweld en nog meer mooie dingen bekijken. We horen graag als jullie weer veilig thuis zijn. Enne Klaas....die foto komt natuurlijk in de eerst volgende Connectie. -
12 November 2015 - 12:58
Kees Vijlbrief:
prachtig verhaal en al die foto's van de dieren, je kan er de hele dierentuin hier mee vullen, nee laat ze toch maar in het wild leven, goed dat er zo mee omgegaan wordt, ook mooi om te zien hoe de zieke dieren verzorgd worden, alleen jammer dat sommigen niet meer terug de natuur in kunnen, lijkt me erg gaaf om zo'n roofvogel op je arm te hebben, allen nog heel veel plezier en een goede reis terug en een behouden thuiskomst, we zien naar jullie uit liefs voor Reina,en Janita. maar ook voor jullie allen -
12 November 2015 - 12:59
Lobke Van Werkhoven:
6 augustus 2015
Wat een goed verslag weer, fijn om te lezen dat jullie zo genieten van deze heerlijke vakantieweek! Al die foto's van die beesten... Gaaf voor jullie om ze zo van dichtbij te zien. Ik zou helemaal de kriebels en bibbers krijgen als ik in zo'n jeep zou zitten. Niet mijn ding.
Geniet van de laatste momenten met elkaar. En alvast een hele goede reis gewenst. Tot op Schiphol!
Veel liefs en een dikke kus voor Ing. XX -
12 November 2015 - 12:59
Sineke De Boer:
6 augustus 2015
nu heb ik nog even de kans om een mail te sturen.
cobi heeft vandaag 3 berichten door gstuurd, dus ik ben wel een tijdje aan het lezen geweest en je hebt ook de tijd nodig om alle fotos te bekijken, fanstatisch zoals jullie deze verslagen schrijven. je kan het rustig 2 x lezen en het blijft genieten.
jammer dat het voorbij is. ik keek er elke dag naar uit, het is een heerlijke afwisseling als je in duitsland woont en verder geen hollanders hier hebt.
ik wens jullie een behouden thuisreis.
ik vond het fijn zoals jullie ook schreven over de kerkdienst, dat jullie er openlijk voor je geloof uitkomen.ik zal het missen, dze mails maar dan komt er wel weer wat anders.
hartelijke groeten van sineke -
12 November 2015 - 12:59
Jenneke Bokhorst:
6 augustus 2015
Lieve allemaal,
Wat een heerlijk lang en uitgebreid verhaal, we hebben er even op moeten wachten vandaag, maar dat was dan ook de moeite waard. Prachtige foto's ook, wat hebben jullie veel gezien zeg.. boffen hoor!
Veel plezier nog de laatste dag en ik wens jullie een goede en behouden thuiskomst!
gr
Jen. -
12 November 2015 - 13:00
Mirjam Visscher:
6 augustus 2015
Wat een heerlijk verhaal, af en toe zaten ze me hier aan te kijken: wat zit ze nou te lachen? Wat een belevenis, jongens! Nog een dag en dan begint de terugreis alweer! Wat is het achteraf toch weer snel gegaan hè? Veel plezier met elkaar (dat zal geen probleem zijn denk ik) deze laatste dag en een goede terugreis. -
12 November 2015 - 13:00
Nanda En Fred Rouvoet:
6 augustus 2015
Heel leuk verslag, wat is er veel gebeurd, kijk uit naar jullie terugkomst op Schiphol. Klaas en Jenny nog een hele goede week samen, nog even samen van al deze indrukken bij komen! Het is jullie van harte gegund! Goede veilige vlucht , daar zullen wij ook om bidden! Liefs, xxx voor Inkie -
12 November 2015 - 13:01
Nelleke Van Dam:
6 augustus 2015
wat een heerlijk verslag weer, om jaloers van te worden...wat een prachtige dieren hebben jullie allemaal gespot! Nu zit het er bijna op,geniet nog eventjes en dan wensen wij jullie een veilige reis naar huis!! Tot zaterdag en voor Maaike een dikke kus!
Liefs, Nelleke
-
12 November 2015 - 13:01
Rachel Van Der Pols:
7 augustus 2015
Wat een geweldig verslag en wat een prachtige foto's!
Echt zo cool om al die wilde beesten te zien daar!
Geniet van jullie laatste dagje, success met het afscheid nemen van alles daar, mensen, dieren, cultuur, land en neem al jullie herinneringen mee in verhalen en fotos!
Ik wens jullie een goede en veilige terugreis toe,
Liefs, Rachel -
12 November 2015 - 13:01
Anette Buisman:
7 augustus 2015
Ontzettend leuk om steeds jullie reisverhalen te lezen. Geniet nog maar even van Gods mooie schepping daar! -
12 November 2015 - 13:02
Gerrit En Els Bril:
7 augustus 2015
Beste Sarina, beste allemaal, een mooi verslag van een mooi avontuur, we hebben de afgelopen weken met jullie meegereisd en meegebouwd. Wat een voorrecht om in zo'n mooi gebied als Venda te mogen zijn en met een klein boogje door het Krugerpark terug te reizen naar Johannesburg. In jullie verslagen en foto's kom ik veel bekende plekken tegen. Een goede thuisreis! Hartelijke groeten Els&Gerrit -
12 November 2015 - 13:02
Peter En Nelien Visscher:
7 augustus 2015
Jullie zijn vast al op de terug reis. Een goede veilige vlucht gewenst!
(vrijdag 16.15) Peter&Nelien. -
12 November 2015 - 13:02
Mirjam Ypey:
7 augustus 2015
'Veel gehoord over hoe wij mensen het wild bedreigen met onze egoïstische manier van leven, omdat wij alle ruimte op eisen, maar ook hoe we het wild kunnen beschermen.'
Ik ben benieuwd wat jullie geleerd hebben over hoe wij het wild kunnen beschermen??
dank voor al jullie mooie verhalen en een goede terugreis gewenst!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
