28 juli 2015
Door: Jette Smedema
Blijf op de hoogte en volg Zuid-Afrika
28 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Thohoyandou
Lieve allemaal,
Vanochtend waren we weer vroeg uit de veren om ons skelet lekker los te laten rammelen over de onverharde weg richting onze bouwplaats in Rotovhowa. Na een stevig ontbijtje daar zijn we met de groep direct begonnen met het herbouwen van het ingestorte muurtje dat onder het gewicht van de shovel (ook wel 'graafmachine' om Joeys strenge blik bij dit woord te doen verzachten) eerder deze week bezweken was. Gelukkig hadden we het weer mee. Venda kent namelijk slechts twee soorten weer: óf een koude lucht met dikke schapendeken aan de hemel, óf een pittig temperatuurtje zonder ook maar enig wolkje daarboven en een brandende zon. Vandaag was nummer twee duidelijk van toepassing: ondanks de hitte weer vooruitgang geboekt! Het hoopje stenen begint eindelijk ergens op te lijken.
En - heel niet onbelangrijk - ook de meiden hebben weer eens bewezen dat muurtjes in elkaar knutselen écht niet alleen een mannendingetje is. Femke V, Femkte T, Floor, Janita, Sarina en ik hebben onze girlpower ingezet om de muren vandaag te doen groeien. Morgen checken we of die kracht inderdaad genoeg is geweest om de muur overeind te laten staan.
Zo'n uur voor stoppen begon de puf af te nemen en bestonden onze lichaamssappen vooral uit dextro; nu volgde het moment dat het water niet meer terechtkwam waar zou moeten en er veel kletsnatte shirts rondliepen. En ook het moment dat de 'highfive - grapje, cementklodder!' grappen steeds populairder werden (zie foto). Arme Bernhard. Om 15.00 sloten we af met het gezamenlijke bijbel- en zangmomentje samen met de kinders uit de streek. Aan hun reacties kunnen we opmaken dat ze veel halen uit deze samenkomsten en dat ze erg uitkijken naar een eigen kerkgebouwtje. Deze kinderen zijn een stuk armer dan de kinderen in de buurt waar wij onder worden gebracht. In onze gastgezinnen in Tohoyandou (wat 'olifantenkop' betekent) hebben we altijd eten en drinken in overvloed en zouden we eigenlijk niet zo over 't gebrekkige badwater en de soms wegvallende elektriciteit moeten zanikdozen. De kinderen in Rotovhowa (wat iets betekent als 'we have given in', aka 'we hebben het geaccepteerd') lopen dikwijls rond is gescheurde kleren, spelen met zelfgemaakt speelgoed en vechten om een sinaasappel. Juist door dit enorme contrast ('s ochtends luxe, overdag op de werkplaats armoede) en de positief ingestelde kinderen, die desondanks de armoede dolgelukkig lijken met wat ze hebben, vinden we elke dag opnieuw de drive door te ploeteren.
Na het werken schuiven we weer frisruikend aan bij het diner. Vanavond aten Emmy en Tom, twee Nederlanders die we eerder tegen zijn gekomen en al jaren projecten in Zuid-Afrika organiseren, met ons mee. Gewoon voor de leuk volgens mij, zou geen idee hebben waarom anders. Na de avondrituelen (bijbellezen, blog doorspitten, evaluatiemomentje) snel weer naar ons gastgezin gehaast. Ik slaap samen met Louise, Femke V, Maaike, Albert, Edwin en Nick in één huis bij mama Rosina. De mannen slapen buiten, in aangebouwde kamers en de meiden slapen vlakbij de kamer van Rosina ('to keep an eye on the girls'). Rosina is een superlieve vrouw wiens man al in '97 overleden is en wiens zeven kinderen allemaal het huis uit zijn. Daarom was ze oh zo blij met deze zeven 'nieuwe kinderen' de komende twee weken. 'A house with guests is a blessed one', aldus moeders Rosina (59) die dag in dag uit trouw met koffie op ons wacht. Bij haar verblijven komende tijd haar kleinkinderen Kathu (19), Una (14) en Zwiade (10). Deze drie meiden zijn altijd blij ons weer te zien (en andersom ook!). We leren veel van ze en krijgen zelfs levensadviezen van Kathu als 'Never date an union; never date a man that makes you cry.'
Op het moment is Rosina met haar schoolkinderen (ze is juf van beroep) en Kathu wat daagjes naar het strand bij de plaats Durban, wat heel wat uren rijden is. Met name Kathu had er veel zin in omdat ze nog nooit de zee gezien heeft. Thuis zorgt Rosina haar zus nu heel lief voor ons tot vrijdag, wanneer Rosina en Kathu weer terugkomen naar Tohoyandou. Als verrassing willen we dan appeltaart voor ze maken. Heeft een van jullie een appeltaartrecept met ingrediënten, verhoudingen en baktijden? Zou erg fijn zijn deze milipapeters eens wat smaak bij te kunnen brengen. Danku danku!
Over onze gemoedstoestand en de vraag hoe het met de spierpijn zit:
Spierpijn: ***
Tijgerbalsem: ****
Verstikkende dampen die daarbij vrijkomen: *****
#funfact: Hier in Zuid-Afrika zien we bij halve maan de onderkant van de maan belicht, als het mondje van een lachende smiley i.p.v. de Dreamworksmaan die we in Nederland kennen.
Dat was het dan weer voor vandaag.
Veel liefs, en net iets meer liefs voor Joop.
Jette.
Vanochtend waren we weer vroeg uit de veren om ons skelet lekker los te laten rammelen over de onverharde weg richting onze bouwplaats in Rotovhowa. Na een stevig ontbijtje daar zijn we met de groep direct begonnen met het herbouwen van het ingestorte muurtje dat onder het gewicht van de shovel (ook wel 'graafmachine' om Joeys strenge blik bij dit woord te doen verzachten) eerder deze week bezweken was. Gelukkig hadden we het weer mee. Venda kent namelijk slechts twee soorten weer: óf een koude lucht met dikke schapendeken aan de hemel, óf een pittig temperatuurtje zonder ook maar enig wolkje daarboven en een brandende zon. Vandaag was nummer twee duidelijk van toepassing: ondanks de hitte weer vooruitgang geboekt! Het hoopje stenen begint eindelijk ergens op te lijken.
En - heel niet onbelangrijk - ook de meiden hebben weer eens bewezen dat muurtjes in elkaar knutselen écht niet alleen een mannendingetje is. Femke V, Femkte T, Floor, Janita, Sarina en ik hebben onze girlpower ingezet om de muren vandaag te doen groeien. Morgen checken we of die kracht inderdaad genoeg is geweest om de muur overeind te laten staan.
Zo'n uur voor stoppen begon de puf af te nemen en bestonden onze lichaamssappen vooral uit dextro; nu volgde het moment dat het water niet meer terechtkwam waar zou moeten en er veel kletsnatte shirts rondliepen. En ook het moment dat de 'highfive - grapje, cementklodder!' grappen steeds populairder werden (zie foto). Arme Bernhard. Om 15.00 sloten we af met het gezamenlijke bijbel- en zangmomentje samen met de kinders uit de streek. Aan hun reacties kunnen we opmaken dat ze veel halen uit deze samenkomsten en dat ze erg uitkijken naar een eigen kerkgebouwtje. Deze kinderen zijn een stuk armer dan de kinderen in de buurt waar wij onder worden gebracht. In onze gastgezinnen in Tohoyandou (wat 'olifantenkop' betekent) hebben we altijd eten en drinken in overvloed en zouden we eigenlijk niet zo over 't gebrekkige badwater en de soms wegvallende elektriciteit moeten zanikdozen. De kinderen in Rotovhowa (wat iets betekent als 'we have given in', aka 'we hebben het geaccepteerd') lopen dikwijls rond is gescheurde kleren, spelen met zelfgemaakt speelgoed en vechten om een sinaasappel. Juist door dit enorme contrast ('s ochtends luxe, overdag op de werkplaats armoede) en de positief ingestelde kinderen, die desondanks de armoede dolgelukkig lijken met wat ze hebben, vinden we elke dag opnieuw de drive door te ploeteren.
Na het werken schuiven we weer frisruikend aan bij het diner. Vanavond aten Emmy en Tom, twee Nederlanders die we eerder tegen zijn gekomen en al jaren projecten in Zuid-Afrika organiseren, met ons mee. Gewoon voor de leuk volgens mij, zou geen idee hebben waarom anders. Na de avondrituelen (bijbellezen, blog doorspitten, evaluatiemomentje) snel weer naar ons gastgezin gehaast. Ik slaap samen met Louise, Femke V, Maaike, Albert, Edwin en Nick in één huis bij mama Rosina. De mannen slapen buiten, in aangebouwde kamers en de meiden slapen vlakbij de kamer van Rosina ('to keep an eye on the girls'). Rosina is een superlieve vrouw wiens man al in '97 overleden is en wiens zeven kinderen allemaal het huis uit zijn. Daarom was ze oh zo blij met deze zeven 'nieuwe kinderen' de komende twee weken. 'A house with guests is a blessed one', aldus moeders Rosina (59) die dag in dag uit trouw met koffie op ons wacht. Bij haar verblijven komende tijd haar kleinkinderen Kathu (19), Una (14) en Zwiade (10). Deze drie meiden zijn altijd blij ons weer te zien (en andersom ook!). We leren veel van ze en krijgen zelfs levensadviezen van Kathu als 'Never date an union; never date a man that makes you cry.'
Op het moment is Rosina met haar schoolkinderen (ze is juf van beroep) en Kathu wat daagjes naar het strand bij de plaats Durban, wat heel wat uren rijden is. Met name Kathu had er veel zin in omdat ze nog nooit de zee gezien heeft. Thuis zorgt Rosina haar zus nu heel lief voor ons tot vrijdag, wanneer Rosina en Kathu weer terugkomen naar Tohoyandou. Als verrassing willen we dan appeltaart voor ze maken. Heeft een van jullie een appeltaartrecept met ingrediënten, verhoudingen en baktijden? Zou erg fijn zijn deze milipapeters eens wat smaak bij te kunnen brengen. Danku danku!
Over onze gemoedstoestand en de vraag hoe het met de spierpijn zit:
Spierpijn: ***
Tijgerbalsem: ****
Verstikkende dampen die daarbij vrijkomen: *****
#funfact: Hier in Zuid-Afrika zien we bij halve maan de onderkant van de maan belicht, als het mondje van een lachende smiley i.p.v. de Dreamworksmaan die we in Nederland kennen.
Dat was het dan weer voor vandaag.
Veel liefs, en net iets meer liefs voor Joop.
Jette.
-
12 Januari 2016 - 17:57
Rachel Van Der Pols:
Mooi geschreven!
Leuk ook om te zien en te lezen hoe het is bij jullie gastgezinnen, ik kan me voorstellen dat het contrast tussen arm en rijk best heftig is om te zien! Gelukkig weet je dan ook dat je je inzet op de juiste plek!
Heel veel succes weer,
Liefs, dikke knuffel voor mams en Janita! Xx -
12 Januari 2016 - 17:58
Tea Russchenberg- Spruijtenburg:
Wat doen jullie veel qua werk, maar ook met elkaar en de gastgezinnen. Het kan niet anders: dit is een heel bijzondere tijd voor jullie! Sterkte, succes en vooral ook veel plezier. Geniet van die lieve vervang-mama's! Bedankt voor de prettig-leesbare verslagen! -
12 Januari 2016 - 17:58
Jenny Buisman :
Goedemorgen...heerlijk weer iets te lezen en te zien. Besef dat jullie het heel rijk zijn zal meer gaan leven als jullie die kinderen daar zien. Idee om daar ook wat geld aan te spenderen??? Hebben toch genoeg dacht ik zo. Ik ga vandaag ook maar eens aan het werk en dan vanmorgen fijn twee weken vrij. Jullie werkse en geniet van de mooie momenten en zie al weer uit naar nieuw verslag....lieve groeten Jenny -
12 Januari 2016 - 17:58
Nanda Terpstra :
Leuk geschreven Jette! En weer meer indrukken gekregen van het leven daar. Wat bijzonder dat er zo'n groot verschil in levensomstandigheden is op zo'n kleine afstand eigenlijk. Sterkte met het werk en veel gezelligheid met elkaar! Liefs van ons allemaal vanuit een zonovergoten Kroatië.
-
12 Januari 2016 - 17:59
Geerte & Jeroen:
Lieve Jet, leuk om je verhaal te lezen. Van een girlpower muur mag je verwachten dat ie minstens een eeuw blijft staan. Goed gedaan dames! Als jullie nog een weekje extra blijven zit ook het dak er vast op.
Werk ze maar en geniet van deze bijzondere tijd.
Kus en groeten, Geerte & Jeroen -
12 Januari 2016 - 17:59
Aat Eerenberg:
Lees jullie berichten met heel veel plezier met heel veel respect voor jullie inzet geweldig. Ingrid hoe gat het met jou in dit geweld van sjouwen en bouwen knap hoor wat je allemaal doet.
Nog heel veel plezier met elkaar doe iedereen de groeten.
Wij zitten nu met de kinderen enkleinkinderen in Spanje ook niet verkeerd -
12 Januari 2016 - 18:00
Bep Van Der Stoep:
Geweldig is het dat jullie toch ondanks alle werkzaamheden,indrukken ,ervaringen,elke dag weer een verslag sturen!!Geweldig om te lezen! Het zal straks weer saai zijn als we niets meer krijgen!!! Gaan jullie de verslagen bundelen met de foto,s erbij? Veel sterkte nog deze week bij jullie werkzaamheden en geniet vooral nog even van deze bijzondere reis!!
Groetjes Bep van der stoep -
12 Januari 2016 - 18:00
Susanne Goedhart:
Heerlijk verslag weer! Klinkt nog steeds allemaal erg goed! Wat fijn ook om een actiefoto van Ingrid voorbij te zien komen... en dames ik weet zeker dat jullie muur blijft staan! Heb vertrouwen! Jullie hebben trouwens wel relaxte werktijden tot 15.00u Netjes hoor dat zou ik hier in NL ook best wel oké vinden.
Hier komt de zon steeds vaker door, maar de buien zijn ook nog wel aanwezig! Alles is mooi groen in de tuin maar we snakken nu wel weer naar de warme dagen... want voor de zomer is het nu best koud hier. Nou heel veel succes nog gewenst met bouwen, wij blijven jullie zeker volgen!
Oh jaaaaaa het sturen van een appeltaart recept laat ik aan iemand anders over, want ik heb er nog nooit één gebakken!!
Kus voor mijn zus!
ps: Fenne begint al te lachen, dus ik hoop dat je een warm welkom van haar op Schiphol krijgt, Ing!! -
12 Januari 2016 - 18:00
Jansje Zwart:
Hallo allemaal. En vooral mijn lieve man en dochter. Leuk om alles weer te lezen. Wat een verschil met ons landje en dan lees ik dat ze zo tevreden zijn. Kunnen wij een voorbeeld aan nemen. Blijven smeren hoor met de heerlijke zon.ik ga zo koffie drinken bij jacob en daisy. En mijn lieve kleindochter fem. Tot schrijfs -
12 Januari 2016 - 18:01
Piet & Cobi Griffioen:
Bedankt weer voor het verslag erg leuk, maar die armoede he, daar wen je nooit aan, wat is de afstand helemaal, van de bouwput en jullie logeer adres, zo dichtbij die armoede. Weer goed geschreven we leven dan ook helemaal met jullie mee. Er komt vast wel iemand met een appeltaart recept, maar jullie hebben toch een hobby kok in jullie groep????? en nog wat, van wie zijn die benen???? werk voor het thuis front, rara, wie weet dat!!! fijn dat alles goed is bij jullie en zo zie je maar weer ernst en humor ligt altijd dicht bij elkaar, God zegenen jullie allemaal. groeten, P. en C. -
12 Januari 2016 - 18:01
Dennis Van Werkhoven:
Wat een mooi verhaal, en wat wordt er hard gewerkt! Veel succes daar allen, en een dikke knuffel voor mn zus Ingrid !
Je had mijn schuurtje ook wel kunnen metselen,zie ik nu !Groeten vanuit Serooskerke ! -
12 Januari 2016 - 18:01
Hans En Saleja Buisman:
Hoi allemaal en twee in het byzonder....geweldig om te lezen waarom jullie naar ZA zijn gegaan. Super leuke verhalen en je waant je zelf ook tussen jullie. Mooi om zo Gods grootheid over de wereld te zien. Geniet van alles en Bob de Bouwers....jullie kunnen het wel maken!!!
Groetjes,
HaSa -
12 Januari 2016 - 18:02
Kees En Evelien Trommel:
Mooi verhaal weer. Ik ben echt benieuwd of het muurtje er morgen nog staat...............
Met veel genoegen worden de verslagen gelezen. We wensen jullie wederom weer veel plezier en we kijken uit naar het verslag van morgen. We proberen dan vanuit Parijs te reageren. We hebben nog een slotje, kijken of we die nog ergens op kunnen hangen. Groeten uut Hilversum -
12 Januari 2016 - 18:02
Jenneke Bokhorst:
hallo allemaal..
Zei je appeltaart?????
ja, dan voel ik mij aangesproken, moet je echt bij mij zijn.
hierbij een basisrecept voor het deeg:
200gr boter, 200 gr suiker, 400 gr zelfrijzend bakmeel, of bloem (kan ook prima), 1 ei, snufje zout.
alles mengen en even laten rusten in een koelkast (als dat kan)
ondertussen een appel mengsel maken, ligt een beetje aan de grootte van de vorm, komt niet zo nauw... appels en rozijnen, indien aanwezig, beetje suiker en kaneel.
ik neem aan dat er wel iemand is die verder weet hoe de taart te maken. Oventemperatuur: 170/180 graden, ongeveer 60 min. (tip van de chef: strooi een beetje suiker over de bovenkant voordat ie in de oven gaat, wordt ie extra lekker van..hihi) Succes!
Verder weer genoten van het verhaal en de foto's.
Keep up the good work!! jullie zijn harstikke goed bezig, ben heel trots op jullie allemaal...
Een dikke kus voor iedereen!
gr
Jen. -
12 Januari 2016 - 18:03
Peter En Nelien Visscher:
Wat een leuk verslag.
Femke V. kan heeeeel goed bakken!
Groet, Peter&Nelien. -
12 Januari 2016 - 18:03
Nelleke Van Dam:
Hoi Maaike, die roze koffer van jou die past daar goed!!! Wat een gezellige kamer! Dikke knuffel vanuit Nederland xxx -
12 Januari 2016 - 18:03
Willianne Van Der Klok:
Elke avond kijk ik even of jullie een nieuwe update hebben, vanavond weer, zo fijn om jullie via deze weg te kunnen volgen!
Lekker blijven metselen meisjes, girl powerrrrrrr!
Heel veel succes nog de aankomende werkdagen, geniet van de mooie dingen die jullie kunnen doen & hoeveel jullie mogen betekenen voor de kids en mensen daar!
Veel liefs voor jullie (en extra veel voor m'n stoere neef Nick, Tommie P en lieve Maaike, Jans en Fem!)
Keep up the good work, God bless xxxx -
12 Januari 2016 - 18:04
A.T. Maris :
Hallo allemaal,fijn om zoveel mooie verhalen te lezen! We genieten met jullie mee temeer omdat wij daar ook wel wat voetstappen hebben staan.Heel veel plezier en doorzettingsvermogen. We bidden voor jullie en voor de mensen die jullie ontmoeten. Mooi verhaal Jette! Liefs. -
12 Januari 2016 - 18:04
Joanne Landman :
Mooi geschreven Jette! Wat een bijzondere reis, waar je zo gaat beseffen hoe goed wij Nederlanders het hebben. Fijn dat het goed gaat met jullie allemaal. Geniet ervan en heel veel succes nog!
En wat grappig van de maan! ;D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
